Acute honger neemt toe in de wereld

Wereldwijd hebben nu 124 miljoen mensen in 51 landen te maken met acute honger, stelt de laatste editie van het Global Report on Food Crises. Dat is een stijging met 11 miljoen tegenover het jaar ervoor. Acute honger is zo ernstig dat ze een onmiddellijke bedreiging vormt voor mensen.

Conflict en klimaat

Nieuwe of toenemende conflicten zijn de belangrijkste motor achter de stijging in achttien landen, waaronder Myanmar, het noordoosten van Nigeria, de Democratische Republiek Congo (DRC), Zuid-Soedan en Jemen. Daarvan liggen vijftien landen in Afrika of het Midden-Oosten. Conflicten zijn verantwoordelijk voor 60 procent van de acute honger in de wereld, of 74 miljoen mensen.

Klimaatimpact, met name droogte, is een andere belangrijke oorzaak, verantwoordelijk voor voedselcrises in 23 landen, waarvan twee derde in Afrika. Het klimaat duwt wereldwijd nu al 39 miljoen mensen in acute honger.

Complex

Uit het rapport blijkt dat de voedselcrises in toenemende mate veroorzaakt worden door een complexe mix van die factoren. Daardoor hebben hele gemeenschappen en meer kinderen en vrouwen dan vorig jaar behoefte aan voedselhulp, en er zijn oplossingen op lange termijn nodig om die trend te keren, zegt het rapport.

Makkelijk wordt dat niet: conflicten zullen naar alle waarschijnlijkheid ook dit jaar een belangrijke oorzaak blijven in landen als Afghanistan, de Centraal-Afrikaanse Republiek, de DRC, Nigeria, Zuid-Soedan, Syrië en Jemen.

Jemen blijft naar alle waarschijnlijkheid de meest ernstige crisis. Het Wereldvoedselprogramma verwacht dat de crisis zich nog zal verdiepen, met name door de slechte toegankelijkheid, de instortende economie en de uitbraak van ziektes.

Ook de impact van extreem weer zal eerder toenemen, met name in de graasgebieden van Somalië, het zuidoosten van Ethiopië, het oosten van Kenia en Sahellanden als Tsjaad, Niger, Mali en Burkina Faso.

Internationale aanpak

“De consequenties van conflict en de klimaatverandering zijn hard: miljoenen mensen meer die ernstig, zelfs wanhopig honger lijden”, zegt David Beasley, directeur van het Wereldvoedselprogramma. “Om de crisissen die zich voor onze ogen afspelen een halt toe te roepen, moeten de gevechten onmiddellijk stoppen en moet de wereld de handen ineen slaan. Het rapport toont de omvang van het probleem, maar toont ook dat de combinatie van politieke wil en de huidige technologie een wereld kan opleveren die vreedzamer en stabieler is, waar honger geen plaats meer heeft.”.

Ook EU-commissaris voor Internationale Samenwerking en Ontwikkeling Neven Mimica hamert op de noodzaak van gemeenschappelijk antwoord. “Door de huidige trends zullen voedselcrises naar alle waarschijnlijkheid steeds acuter, complexer en hardnekkiger worden”, zegt hij in een reactie op het rapport. “Ik ben ervan overtuigd dat een internationale dialoog, gemeenschappelijke planning en een gecoördineerde respons de EU, partnerlanden en de internationale gemeenschap in staat zullen stellen om de oorzaken van het probleem beter aan te pakken.”