“Indonesische overheid werkt onderzoek naar natuurbehoud tegen”

In een brief in het wetenschappelijk tijdschrift Current Biology roepen biologen en natuurbeschermers op tot een betere monitoring van de biodiversiteit in Indonesië. Ze waren getuige van de manier waarop wetenschappelijk onderzoek in de regio tegengewerkt wordt, klinkt het, en roepen op tot meer bewustzijn en transparantie.

Schrik om onderzoeksbeurs te verliezen

Milieuwetenschapper William F. Laurance benadrukt allereerst dat de klimaatcrisis Indonesië bijzonder hard treft. “Als je op een kaart de hitte bestudeert en op een andere kaart bekijkt waar er veel bedreigde diersoorten leven, dan kom je uit op Indonesië. Het gevaar in die regio is immens.”

Pogingen om die kennis naar buiten te brengen, werden eerder gefnuikt, stelt Laurance. Eerder in 2022 zijn vijf wetenschappers in Sumatra verbannen uit het land omdat ze “negatieve intenties” zouden hebben en “de overheid in diskrediet brachten”. Daardoor hadden ze moeite om co-auteurs te vinden om hun onderzoek naar natuurbehoud op het eiland te publiceren, “uit schrik dat zij dan hun visum, beurs of eventuele commerciële contracten in Indonesië zouden verliezen”.

“Er heerst een klimaat van angst”, getuigt Laurance. “Wetenschappers mogen hun inzichten niet naar buiten brengen, hoewel het om de waarheid gaat. Dat gebeurt niet een keer, maar steeds opnieuw.”

Klokkenluiders

Om wetenschappelijk onderzoek op een veilige manier te kunnen voeren in Indonesië, stelt Laurance voor om wetenschappers te zien als klokkenluiders en hen in bescherming te nemen.

Dat kan door online beveiligde informatie te delen en anoniem te publiceren in wetenschappelijke tijdschriften. Zo kunnen milieuwetenschappers informatie delen zonder dat de resultaten rechtstreeks naar hen leiden, zegt Laurance. “Wetenschappers hebben de morele plicht om hun onderzoek te delen.”