Guyana wil deel van de klimaatfinanciering voor behoud mangrovebossen

Guyana denkt daarbij onder meer aan financiering via het REDD+, een programma van de Verenigde Naties ter vermindering van de effecten van klimaatverandering. Via dat programma wil het land meedingen naar budget om de mangroves te onderhouden en te herstellen waar nodig.

De mangroves vormen een kilometerslange muur tussen de zee en de woongebieden.

Bufferfunctie

In de afgelopen jaren is de natuurlijke barrière, die al sinds de Nederlandse bezetting van Guyana bestaat, door hevige stormen beschadigd waardoor de bescherming niet meer ‘waterdicht’ is. Dit resulteerde in meer overstromingen, waarvan wetenschappers voorspellen dat de kans nog zal toenemen door de klimaatverandering.

Daarom moeten de mangroves hersteld worden, en daar hangt een kostenplaatje aan. Het kleine land spendeert een gemiddelde van 14 miljoen dollar per jaar voor het onderhoud en herstel van zijn natuurlijke zeewering.

De overheid wil hiervoor aanspraak kunnen maken op internationale klimaatbudgetten, waaronder die van het REDD+.

Economisch belang

Ongeveer 90 procent van de inwoners van Guyana leeft in de smalle kuststrook op grond die een halve tot één meter beneden het zeeniveau ligt. Volgens officiële cijfers van de overheid speelt ook 80 procent van de economische activiteit van het land zich hier af.

Milieuorganisaties Nature Conservancy en Wetlands International erkennen het enorme belang van mangroves op vlak van het voorkomen van landdegradatie maar zeggen ook dat extra maatregelen nodig zijn om het land grondig te beschermen tegen de gevolgen van de stijgende zeespiegel.

Naast de cruciale bufferfunctie zijn mangroves ook belangrijk omdat ze lokale gemeenschappen voorzien van hout en brandstof, rijkelijke visbestanden en ze slaan veel C02 op. Verder hebben mangroves ook een recreatieve functie en zijn ze in trek bij toeristen.

Herstel

Janelle Christian, chef van het Bureau voor Klimaatverandering in Guyana, vertelt dat veel kustgemeenschappen rechtstreeks afhankelijk zijn van mangroves voor hun inkomsten.

“Waar er mangroves zijn, zie je vissersgemeenschappen, maar bijvoorbeeld ook imkers die leven van de productie van honing”, zegt Christian. “Voor ons hebben de mangroves dus een dubbel belang: de natuurlijke bescherming van ons land, en de opportuniteiten die ze bieden voor werk en inkomsten.”

In 1990 had Guyana een totaal van 91.000 hectare aan mangrovebossen. Volgens een rapport van de VN was dat in 2009 gedaald naar 22.632 hectare.

Het land greep in en startte in 2010 een herstelproject, gefinancierd door de overheid en de Europese Unie. Sindsdien werd al meer dan 141 hectare bos hersteld.

“Als je de kustlijn afgaat, zie je opnieuw mangrovebossen groeien waar ze de laatste decennia steeds meer verdwenen waren”, zegt Christian. “Ze zijn een natuurlijk mechanisme om het land te beschermen tegen overstromingen omdat de specifieke wortelstructuren van de bomen sedimentatie bevorderen waardoor er na verloop van tijd land wordt heropgebouwd.”