Toekomstvisie Big Oil volstaat niet om doelstellingen Parijsakkoord te halen

De studie - dinsdag gepubliceerd in Nature Communications - is in feite een doorlichting van de scenario’s die de drie olie- en gasreuzen naar voren schuiven om de transitie te maken van een economie die draait op fossiele brandstoffen naar één die werkt op hernieuwbare energiebronnen. De onderzoekers bekeken welk effect de plannen effectief zouden hebben op de stijgende temperaturen. 

De energiebedrijven zeggen alledrie te streven naar een netto-nuluitstoot tegen 2050, wat in lijn zou zijn met de ambities van het Parijsakkoord. Maar de weg ernaartoe is volgens de studie vaak onrealistisch. 

Zo heeft Shell zich ten doel gesteld om tegen 2050 netto-uitstoot tot nul te herleiden, maar blijft het bedrijf weigerachtig om af te stappen van steenkool gezien de recente heropleving van de populariteit en beschikbaarheid van de vervuilende grondstof op de internationale markt. 

Opwarmingslimiet overschrijden

De plannen van de drie olie- en gasbedrijven om het verbruik van fossiele brandstoffen te verminderen, werken volgens de onderzoekers simpelweg niet snel genoeg om de impact van de klimaatverandering te beteugelen. 

“De meeste scenario's die we hebben geëvalueerd, zouden worden geclassificeerd als inconsistent met de Overeenkomst van Parijs, omdat ze de opwarming niet beperken tot ruim onder de 2 graden Celsius, laat staan anderhalve graad.”, zegt Robert Brecha van Climate Analytics, een van de hoofdauteurs van de studie. “Ze zouden daarentegen de opwarmingslimiet van 1,5 graden met een aanzienlijke marge overschrijden.”

In 2015 beloofden bijna alle landen van de wereld in het historische Klimaatakkoord van Parijs om de opwarming van de aarde te beperken tot “ver onder” 2 graden Celsius boven het pre-industriële niveau. De belangrijkste doelstelling van het akkoord is om de opwarming tegen het einde van de eeuw te beperken tot 1,5 graden Celsius.

Hoewel het Akkoord van Parijs een juridisch bindend verdrag is voor de landen die het hebben ondertekend, legt het geen specifieke wettelijke verplichtingen op voor fossiele brandstofbedrijven.

Zelfevaluatie

Uit de analyse bleek dat de decarbonisatieplannen van Shell zouden leiden tot een opwarming van 1,81 graden tegen 2069, ver boven de drempel van 1,5 graden dus. 

Het scenario van Equinor voorziet een opwarmingspiek van 1,73 graden boven het pre-industriële niveau tegen 2060. 

Een strategie van BP zou volgens de studie een opwarmingspiek van 1,73 graden tegen 2058 ten gevolg hebben. Een tweede visietekst van BP zou leiden tot een gemiddelde opwarmingspiek van 1,65 graden, zo blijkt uit de studie. 

“Het is goed dat traditioneel op fossiele brandstoffen gebaseerde instellingen plannen maken voor de aanstaande overgang naar schone energie”, zegt co-auteur Robin Lamboll, van het Imperial College in Londen. 

“Het is echter belangrijk dat we oliemaatschappijen niet toestaan hun eigen werk te evalueren wanneer ze suggesties doen voor hoe de wereld kan afstappen van fossiele brandstoffen op een manier die voldoet aan de Overeenkomst van Parijs.”

Gunstig scenario

De onderzoekers maakten ook een doorlichting van de voorstellen die het Internationaal Energieagentschap (IEA) deed om af te stappen van fossiele brandstoffen. Een van de twee IEA-scenario’s - genaamd Net Zero 2050 - was volgens hen volledig in lijn met het Parijsakkoord. Dat plan zou namelijk leiden tot een opwarmingspiek van 1,56 graden tegen 2045. 

Volgens een toonaangevend klimaatrapport van de Verenigde Naties zou een opwarming van meer dan 1,5 graden “ernstige gevolgen” hebben, waaronder enkele die “onomkeerbaar” zijn. Het aanpakken van die risico's is een prioriteit geworden voor de internationale gemeenschap. 

“Zelfs het tijdelijk overschrijden van die opwarmingslimiet zou catastrofale gevolgen hebben en ons vermogen om ons aan te passen aan klimaatverandering ernstig verzwakken”, zegt Bill Hare, ceo van Climate Analytics.