Minder kwik in tonijn door daling steenkoolverbruik

Kwik, een bijzonder giftig zwaar metaal, komt via de uitstoot van steenkoolcentrales in de oceaan terecht. Daar wordt het door de kleinste organismen opgenomen en doorloopt het de hele voedselketen.

Tonijnen vormen de laatste halte en stapelen het kwik op in erg hoge concentraties, omdat ze tijdens hun lange leven veel kleinere vissen eten. Gezondheidsexperts waarschuwen daarom al decennia voor de risico's van tonijn voor de volksgezondheid, met name voor zwangere vrouwen en kinderen.

Maar uit nieuw onderzoek blijkt dat, tenminste in de Atlantische Oceaan, de kwikconcentratie in tonijn is gedaald. De wetenschappers creëerden een database van 1.300 vissen die over een periode van negen jaar gevangen waren. Daaruit blijkt dat tonijn nog altijd gevaarlijk hoge concentraties bevat, maar dat die tussen 2004 en 2012 wel zijn gedaald met zo'n 19 procent.

"We vonden het enigszins verrassend dat voor we bij al de volwassen vissen een consistente daling vaststelden van de kwikconcentratie", zegt Nicholas Fisher van de State University of New York. "Het trof ons dat die daling bijna identiek was aan de dalende uitstoot in Noord-Amerika, en de gemeten daling in de concentraties in de atmosfeer en het zeewater in de regio."

Niet overal

De wetenschappers benadrukken dat hun onderzoek zich beperkt tot de Atlantische blauwvintonijn. De kans dat ook andere soorten elders in de wereld minder kwikvervuiling vertonen, is klein.

Recente rapporten over de wereldwijde uitstoot van broeikasgassen geven immers aan dat de uitstoot relatief stabiel blijft door een verminderd steenkoolverbruik in Noord-Amerika en Europa, maar een verhoogd gebruik in andere delen van de wereld. Dat betekent dat andere tonijnsoorten in andere oceanen waarschijnlijk niet dezelfde trend vertonen als de blauwvintonijn in de Atlantische Oceaan.

De auteurs pleiten daarom voor meer onderzoek naar de kwikconcentraties in tonijn, ook in de Indische en Grote Oceaan.