28 miljoen mensen op de vlucht voor conflict en extreem weer

Met het lijvige rapport wil de raad alle informatie verzamelen over "internal displacement": vluchtelingen die geen landsgrenzen oversteken en daardoor ook vaak buiten de officiële statistieken blijven. Vorig jaar sloegen zo 27,8 miljoen mensen op de vlucht.

"Dat is het equivalent van de inwoners van New York, Londen, Parijs en Caïro samen, die bijeenrapen wat ze kunnen dragen en vaak in paniek een vlucht vol onzekerheid aanvatten", zegt Jan Egeland, secretaris-generaal van de NRC. "Anders gezegd, komt dat neer op 66.000 mensen per dag die hun huizen ontvluchten."

Oorlog

Conflict en geweld joegen vorig jaar 8,6 miljoen mensen op de vlucht, waardoor hun totaal gegroeid is tot 40,8 miljoen. Het Midden-Oosten en Noord-Afrika waren de belangrijkste pijnpunten, met 4,8 interne vluchtelingen. Syrië, Jemen en Irak zijn samen goed voor de helft van alle interne vluchtelingen door geweld.

Opvallend is dat, van de tien landen met het hoogste aantal interne vluchtelingen door geweld, er vijf al meer dan tien jaar in de lijst staan: Colombia, de Democratische Republiek Congo (DRC), Irak, Zuid-Soedan en Soedan. "Dit is nieuw bewijs dat, als er geen hulp komt, het probleem met interne vluchtelingen jaren en zelfs decennia kan aanslepen", zegt Alexandra Bilak, plaatsvervangend directeur bij het Internal Displacement Monitoring Centre (IDMC).

Rampen

Naast conflicten vormt ook natuurgeweld een belangrijke oorzaak. Vorig jaar zijn 19,2 miljoen mensen hun huis ontvlucht door natuurrampen. Hun totale aantal over de voorbije acht jaar stijgt daardoor tot 203,4 miljoen. De ergst getroffen gebieden zijn Zuid- en Oost-Azië, met 3,7 miljoen vluchtelingen in India, 3,6 miljoen in China en 2,6 miljoen in Nepal. Enkel in Nepal is een aardbeving de belangrijkste oorzaak, maar de overgrote meerderheid is op de vlucht voor extreem weer, zoals stormen en droogte.

"Dit rapport toont de vele uitdagingen aan in de wereldwijde crisis van internal displacement", zegt Bilak. "Het toont ook de grote afwezigheid aan van politieke actie om die crisis te verhelpen, en moet een belangrijk alarmsignaal vormen voor nationale overheden en internationale beleidsmakers."