Microplastics gevonden in 90 procent van rundvlees en kip

Van vis en zeevruchten is al langer geweten dat ze vaak vervuild zijn met zogeheten microplastics, minuscule stukjes plastic. Naar vlees is echter veel minder onderzoek gedaan.

Onderzoekers van de Universiteit van Toronto onderzochten zestien soorten eiwitten, waaronder varkens- en rundvlees, kip, tofu en drie soorten plantaardige vleesvervangers. Ze vonden microplastics in 88 procent van de onderzochte stalen, en de concentraties waren vergelijkbaar met die van vis.

Voedselbewerking

Het onderzoek in Environmental Pollution wijst naar de voedselverwerking als meest waarschijnlijke bron voor de contaminatie van microplastic, omdat sterk bewerkte producten zoals vissticks of kipnuggets aanzienlijk hogere concentraties bevatten dan minimaal verwerkte producten zoals koolvis of rauwe kipfilet.

“Het is verleidelijk om conclusies te willen trekken als ‘eet minder van dit en meer van dat’ om microplastics in je dieet te vermijden; maar op dit moment weten we nog steeds heel weinig over de hoeveelheid microplastic in voedsel”, zegt Madeleine Milne, bioloog aan de  Universiteit van Toronto. “Onze studie biedt nieuwe inzichten, maar toont vooral de noodzaak van meer onderzoek om het grotere plaatje beter te begrijpen: waar deze microplastics vandaan komen en wat de potentiële risico’s zin voor de volksgezondheid.”

Geen ontkomen aan

Op basis van eerdere studies schatten de wetenschappers dat een Amerikaanse volwassene gemiddeld 11.500 microplastics per jaar binnenkrijgt 

“Dit drukt ons nog eens met de neus op de feiten wat betreft de omvang van de plasticvervuiling”, zegt Britta Baechler, marien bioloog bij Ocean Conservancy. “Er lijkt geen ontkomen aan, wat je ook eet. De plasticvervuilingscrisis heeft gevolgen voor ons allemaal, en we moeten actie ondernemen om de vele vormen ervan aan te pakken.”

Flessenwater

Eerder deze week bleek uit een ander onderzoek dat ook mineraalwater veel meer plasticdeeltjes bevat dan gedacht. De wetenschappers telden tot 240.000 micro- en nanoplastics in een fles. Dat is tot honderd keer meer dan tot nog toe werd gedacht.

Nanoplastics meten minder dan 100 nanometer en zijn zelfs met de modernste microscopen nauwelijks te zien. Ze zijn zo klein dat ze via de darmen en longen rechtstreeks in de bloedbaan terecht kunnen komen, en van daaruit naar organen zoals het hart en de hersenen.