Iconische narwal beschikt over unieke overlevingsstrategie

De narwal, ook wel de eenhoorn van de zee genoemd, is een tandwalvis verwant aan de witte dolfijn of beloega. Kenmerkend voor het zoogdier is de meterslange slagtand die bij mannelijke dieren uit de bek naar voren steekt.

De weinig diverse genenpoel van de narwal zou er eerder op wijzen dat het dier weinig kans op overleven maakt. Nochtans blijkt dat de populatie narwals altijd vrij stabiel is geweest. Volgens de onderzoekers van het Natuurhistorische Museum van Denemarken blijkt de lage genendiversiteit al meer dan een miljoen jaar het succesrecept te zijn van het dier.

Stabiele populatie

“De narwal kent een erg lage genetische variatie in vergelijking met andere zoogdieren, zowel in het noordpoolgebied als daarbuiten”, zegt hoofdauteur van de studie Eline Lorenzen. “Dat is vreemd want tot nu toe werd aangenomen dat een hoge genetische variëteit een vereiste was om kans te maken om op lange termijn te overleven.”

Vandaag leven ongeveer 170.000 narwals in de koele wateren rond Groenland, Canada, Spitsbergen en Rusland. De genetische analyses die de wetenschappers uitvoerden, wijzen erop dat de populatie altijd stabiel is geweest en dat hun aantallen zelfs in stijgende lijn zijn sinds de laatste ijstijd.

“De narwal heeft sinds zijn ontstaan enorme historische veranderingen in het ecosysteem doorgemaakt, is in aantal blijven groeien en heeft zich op genetisch vlak amper aangepast”, zegt Lorenzen.

Raadsel

Het stelt de wetenschappers voor een raadsel want in de geschiedenis hebben ingrijpende veranderingen van het milieu altijd drie mogelijke resultaten gekend: ofwel gingen soorten hieraan ten onder, ofwel moesten ze wegtrekken of zich ten slotte aanpassen aan de nieuwe omgeving. Soorten die beschikten over een grote genetische aanpasbaarheid, bleken binnen deze laatste categorie altijd het meeste kans te maken op succes.

De narwal is een echte uitzondering op deze wetenschappelijke aanname want het dier doet het goed, is niet naar andere oorden getrokken en heeft zich genetisch niet aangepast.

“We staan voor een raadsel waarom de overlevingsstrategie van de narwal een heel ander verloop kent”, zegt Lorenzen. “Daar hebben we geen antwoord op maar onze studie stelt dus wel grondig in vraag wat tot nu toe werd aangenomen: dat genetische diversiteit een vereiste is voor de overleving van een soort, en onder meer noodzakelijk om de gevolgen van de klimaatverandering te kunnen overleven.”

De studie is gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift Cell.