Loof- en naaldbossen nu belangrijker dan tropisch regenwoud voor CO2-opslag

Met behulp van satellietbeelden hebben de onderzoekers jaarlijkse schommelingen in de biomassa van bossen over de hele wereld van 2010 tot 2019 nauwkeurig in kaart gebracht. Daaruit blijkt dat tropische bossen, ondanks hun omvang en ouderdom, zo erg gedegradeerd zijn dat ze nu bijna koolstofneutraal zijn.

Dat betekent dat de hoeveelheid CO2 die de bossen opnemen nu bijna in evenwicht is met de hoeveelheid CO2 die vrijkomt uit de wouden door ontbossing, branden en droogte.

Tropische bossen, zoals het regenwoud in de Amazone, fungeren dus niet langer als de belangrijke koolstofputten die ze ooit waren. Dat is een zorgwekkende ontwikkeling, omdat koolstofputten een cruciale rol spelen in de strijd tegen de klimaatverandering.

Boreale en gematige bossen

Maar er is ook goed nieuws. Het vermogen van een bos om CO2 uit de lucht te halen hangt samen met de hoeveelheid plantaardige biomassa. Een toename van de plantenbiomassa betekent een stimulans voor de CO2-opslag.

Met behulp satellieten uitgerust met nieuwe spitstechnologie konden de wetenschappers, aangestuurd door de Franse Commissie voor Alternatieve Energie en Atoomenergie (CEA) en het Franse nationale onderzoeksinstituut voor landbouw en milieu Inrae, de bovengrondse CO2-opslagplaatsen nauwkeurig in kaart brengen.

De studie onthulde dat de koolstofvoorraden in bossen wereldwijd jaarlijks met ongeveer 500 miljoen ton CO2 toenamen van 2010 tot 2019.

Opmerkelijk genoeg zijn het de boreale en gematigde bossen - meer noordelijk gelegen bossen met loof- en naaldbomen - die als de belangrijkste bijdragers aan deze koolstofput naar voren komen. Tropische bossen zijn in sommige gevallen zelfs veranderd in kleine CO2-bronnen door ontbossing en terugkerende droogte.

Volgens de onderzoekers benadrukt de studie, op maandag gepubliceerd in het tijdschrift Nature Geosciences, het belang van bosdegradatie en leeftijd in het voorspellen van toekomstige CO2-reservoirs.