VS importeren ‘officieel’ illegaal hout

"Peruaanse exporteurs en importeurs uit de VS en de rest van de wereld, zijn deelachtig aan een systematische uitvoer van illegaal hout uit het Peruaanse Amazonewoud. Soms doen ze dat bewust, soms uit onachtzaamheid. Maar in elk geval zijn ze onderdeel van een goed geoliede machine die de Peruaanse bossen plundert en zo het levensonderhoud en de rechten van de lokale bevolking ondermijnt", stelt het onderzoeksrapport.

Tussen 2008 en 2010 zouden minstens 112 illegale vrachten met in Peru beschermde ceder (cedrela) en mahonie overgebracht zijn naar Amerika. Het is erg moeilijk om de houtroutes die van de wouden tot in de Amerikaanse magazijnen lopen, te traceren, stelt het rapport. "Links in deze ketting worden doelbewust duister gehouden om de precieze afkomst van het hout te verdoezelen."

De grootste exporteur van hout in Peru, Maderera Bozovich, verscheept naar zusterbedrijf  Bozovich Timber Products dat in Alabama is gevestigd. Op de 152 vergunde vrachten, zou 45 procent van het hout illegaal ingeschreven zijn. Dat wordt mogelijk gemaakt door een corrupt systeem dat op brede schaal informatie witwast over de afkomst van hout. Soms gaat het hier zelfs over hout dat afkomstig is uit de nationale parken.

Volgens de EIA zou het percentage aan vals ingeschreven hout nog hoger liggen, mocht men ter plekke meer controles uitvoeren.

Fictieve bomen

Een typische verschijnsel is dat woudeigenaars melding maken van "fictieve bomen" in hun logboeken en hun jaarlijkse oogstplannen, om op die manier officiële vergunningen (een zogenoemde GTS) in de wacht te slepen. Die worden dan verkocht op de zwarte markt om illegaal gekapt hout mee wit te wassen. De Amerikaanse importeurs tonen hun GTS, als bewijs dat ze legaal bezig zijn, terwijl het hier in werkelijkheid om corruptie en om een "open geheim" gaat, zegt Andrea Johnson, hoofd van de woudcampagne van de EIA.

De Amerikaanse tak van Bozovich is bezorgd en wijst de beschuldiging van de EIA af. Het bedrijf beweert dat de export naar de VS in overeenstemming is met alle noodzakelijke voorwaarden die de verschillende conventies over de uitvoer van beschermde wilde fauna en flora voorschrijven. Voor Johnson is het duidelijk dat het anno 2012 niet meer kan dat importbedrijven om een "document met een officieel stempel vragen en geen bijkomende vragen stellen over de afkomst van hun hout".

Certificaten niet waterdicht

Het EIA, dat hoofdkantoren heeft in Washington en Londen, stuurde inspectie naar exporteurs en importeurs om te polsen hoe bezorgd ze zijn over de werkelijke gang van zaken,  maar niemand van de Amerikaanse importeurs wilde meewerken, zegt Johnson. Wel vertelden ze dat ze in het bezit waren van een GTS certificaat of een certificaat van de Raad voor duurzaam bosbeheer (FSC).

"Het is erg belangrijk dat kopers er zich bewust van zijn dat deze certificaten geen waterdichte garantie zijn dat het bedrijf enkel legaal hout verkoopt," zegt ze. "Het enige wat een FSC certificaat bewijst, is dat het bedrijf het verschil kan maken tussen hout met een FSC-label en andere soorten hout. Het lijkt erop dat sommige bedrijven hun FSC certificaten gebruiken om te suggereren dat al hun hout traceerbaar is, maar dat is niet het geval."

Bijkomend probleem is dat illegaal inschrijven van hout gepaard gaat met enorme menselijke, economische en milieukosten. "Het creëert oneerlijke handel die gepaard gaat met het verlies van banen en inkomsten voor Peru" zegt EIA in een persbericht.

In 2011 berekende de overheid en de industrie van Loreto, Peru’s grootste regio, dat het illegaal inschrijven van hout verantwoordelijk is voor een jaarlijks verlies van 190 miljoen euro.