Wereld Sociaal Forum put inspiratie uit Arabische revoluties

Er ontstond verwarring gisteren tijdens het Forum nadat verschillende zalen in de Cheikh Anta Diop-universiteit niet beschikbaar bleken, en de deelnemers wanhopig een nieuwe locatie moesten vinden. Dat kon het enthousiasme van de naar schatting zestigduizend delegatieleden niet drukken. Uit alle hoeken van de wereld zijn ze afgereisd naar de Senegalese hoofdstad voor dit jaarlijkse evenement.  

Een inspirerend moment voor de honderden aanwezigen was de lezing van een Tunesiër die de revolutie in januari van op de eerste rij heeft beleefd. Fathi Chankh, een 55-jarige activist van de Communistische Partij, vertelde dat de Jasmijnrevolutie was begonnen bij de boeren op het platteland. Mohamed Bouazizi, de straatverkoper die zichzelf in brand stak op 17 december, groeide op in het dorpje Sidi Salah. Zoals vele andere verhuisde ook zijn familie, op zoek naar een beter leven.

Wanneer hij stierf aan zijn verwondingen op 4 januari, ontketende de frustratie die hij en miljoenen anderen voelden een kracht die al één autoritaire leider van de troon heeft gestoten, en vele andere bedreigt.

Wil van het volk

"Noord-Afrika is een steunpilaar van het kapitalisme, en het was een plek waar dictators konden groot worden. Het volk had de buik vol van alleenheersers en heeft hier een einde aan gemaakt", aldus Chankh. "De jongeren en arbeiders die vrijheid willen, namen het voortouw in de revolutie in Tunesië. Het was de wil van het volk." Tijdens de uiteenzetting werd er geregeld geklapt en klonk er "Viva Tunisia" vanuit het publiek.

Volgens Chankhi werkt het Tunesische volk nu samen. Maar de verschillende klassen mogen niet tegen elkaar vechten, waarschuwde hij. "We hopen dat anderen in Zuid-Amerika en Europa geïnspireerd raken door en kunnen leren van onze revolutie. We gaan een gouden toekomst tegemoet. Ik ben zeer gelukkig."

Een voorbeeld voor Afrika

Een andere activist uit Zuid-Afrika noemde de revolutie in Tunesië en Egypte een inspiratiebron voor alle Afrikanen. "We moeten hier allemaal lessen uit trekken en naar huis gaan om de arbeiders te organiseren", verklaarde Virginia Setshedi uit Soweto.

"Afrikanen hebben de protesten in de Arabische wereld op de voet gevolgd. In Oeganda waren velen vol ongeloof. Zelden hebben ze een vastberaden Afrikaan gezien die zich ongewapend verzet tegen een regime", schreef de Oegandese journaliste Rosebell Kagumire op haar blog.

Ondanks de vele gelijkenissen in sociaaleconomische situatie, denkt ze niet dat de revolutie voorbij de Sahara zal geraken. "Veel van de hoogopgeleide jongeren in Oeganda die aan het hoofd van een opstand zoals in Tunesië en Egypte zouden kunnen staan, zijn belust op snel geld verdienen. Net zoals hun vaders aan de macht."