Zelfs rotskusten niet immuun voor stijgende zeespiegel

Van rotskusten werd aangenomen dat ze relatief stabiel blijven als de zeespiegel stijgt, in vergelijking met zandkusten en zachtere kliffen. Maar onderzoek in Groot-Brittannië toont aan dat ook rotsige kusten zich zullen terugtrekken, met een snelheid die de afgelopen drie- tot vijfduizend jaar niet is gezien.

Wetenschappers van het Imperial College Londen onderzochten kliffen in de Britse regio’s Yorkshire en Devon, en ontdekten dat die zich tegen het einde van de eeuw zullen terugtrekken met 10 tot 22 meter. Die snelheid van erosie bedraagt waarschijnlijk tussen de drie en zeven keer de snelheid van vandaag - mogelijk zelfs het tienvoudige.

Het goede nieuws

“Van alle natuurlijke bedreigingen vormt kusterosie een van de grootste financiële risico's voor de samenleving”, zegt geoloog Dylan Rood van het Imperial College London. “Sommige kliffen zijn al aan het afbrokkelen, en in de volgende honderd jaar kan de erosiesnelheid van de rotskust vertienvoudigen. Zelfs rotskusten die de afgelopen honderd jaar stabiel zijn geweest, zullen tegen 2030 al waarschijnlijk reageren op de zeespiegelstijging.”

“Het positievere nieuws is dat we, nu we een beter idee hebben van omvang en tijdschema's, ons kunnen aanpassen”, zegt zijn collega Jennifer Shadrick, hoogleraar Ingenieurskunde. “De zeespiegelstijging versnelt en onze resultaten bevestigen dat de terugtrekking van de rotskust in lijn daarmee zal versnellen. De vraag is niet of, maar wanneer. Hoe meer gegevens we hebben over de effecten van klimaatverandering op zeespiegelstijging en kusterosie, hoe meer we ons kunnen voorbereiden door urgent beleid te verdedigen dat kusten en hun gemeenschappen beschermt.”

Onomkeerbaar

Aan de kusten over de hele wereld wonen honderden miljoenen mensen en zijn en honderden miljarden dollars aan infrastructuur zoals huizen, bedrijven, kerncentrales, transportverbindingen en landbouw te vinden.

De onderzoekers roepen overheden, planners en verzekeraars daarom op om rekening te houden met de kwetsbaarheid van de kusten. Ze moeten rotskusten aanmerken als gebieden met hoog risico, en de mogelijke gevolgen van de klimaatverandering in rekening brengen.  

En, in de eerste plaats de uitstoot van broeikasgassen te verminderen. “Rotskusterosie is onomkeerbaar: dit is het moment om de toekomstige zeespiegelstijging te beperken voordat het te laat is”, zegt Rood. “De mensheid kan het lot van onze kustlijnen rechtstreeks beheersen door de uitstoot van broeikasgassen te verminderen. De toekomst van onze kusten ligt in onze handen.”