MIT-onderzoekers doen zeewater "wervelen" tot drinkwater

Het nieuwe systeem is passief: het heeft geen nood aan elektriciteit of energie, maar maakt gebruik van natuurlijk zonlicht om zeewater op te warmen. Maar nieuw is vooral dat dat water gaat wervelen in draaikolken, waardoor het verdampt en zout uit het apparaat wordt verwijderd.

Bij conventionele systemen is dat zout vaak het probleem, omdat het zich kan ophopen en verstoppingen veroorzaakt.

Genoeg voor klein gezin

De ingenieurs maken zich sterk dat het nieuwe systeem een hogere waterproductie en een hogere zoutafstoting heeft dan alle andere passieve ontziltingsconcepten die momenteel worden getest.

Als het wordt opgeschaald tot het formaat van een kleine koffer, zou het concept zo’n 4 tot 6 liter drinkwater per uur kunnen produceren, en het moet meerdere jaren meegaan vooraleer er vervangingen nodig zijn.

“Voor het eerst is het mogelijk dat water, geproduceerd door zonlicht, zelfs goedkoper is dan kraanwater”, zegt Lenan Zhang, onderzoeker bij het Device Research Laboratory aan het Massachusetts Institute of Technology.

Inspiratie uit de oceaan

De circulaties die in het nieuwe systeem van het team worden gegenereerd, zijn vergelijkbaar met de natuurlijke “thermohaline” circulatie in de oceaan, een fenomeen dat in gang wordt gehouden door verschillen in temperatuur en zoutgehalte.

“Wanneer zeewater wordt blootgesteld aan lucht, zorgt zonlicht ervoor dat water verdampt”, legt Zhang uit. “Zodra het water het oppervlak verlaat, blijft het zout achter. Hoe hoger de zoutconcentratie, hoe dichter de vloeistof, en dat zwaardere water wil naar beneden stromen. Door dat op kleine schaal na te bootsen, kunnen we van deze functie profiteren om zout kwijt te raken.”

Een apparaat ter grootte van een vierkante meter zou genoeg drinkwater kunnen produceren om aan de dagelijkse behoeften van een klein gezin te voldoen, denken Zhang en zijn collega’s. Het systeem zou ideaal zijn voor bijvoorbeeld afgelegen kustgemeenschappen die het zonder stroom moeten stellen.