Iedereen moet toegang hebben tot veilig drinkwater en afvalwaterverwerking - dat doel heeft de internationale gemeenschap zichzelf gesteld tegen 2030. Maar het lijkt steeds verder af, stelt een nieuw VN-rapport vandaag op Wereldwaterdag (22 maart).
De regering-Biden heeft voor het eerst normen opgesteld voor PFAS in het drinkwater. Milieuorganisaties spreken van een primeur en een belangrijke stap om gezondheidsschade door “forever chemicals” te beperken.
Duizenden steden over de hele wereld kunnen zichzelf volledig van energie voorzien met zonnepanelen die op waterreservoirs drijven. Bovendien beschermen die de watervoorraden in een opwarmend klimaat, stelt onderzoek in Nature.
Mozambique start met de vaccinatie van 720.000 mensen tegen cholera. Dat is nodig om de snel oprukkende cholera-epidemie in Zuidelijk Afrika in te dijken.
Zuid-Afrika kreeg vorig jaar te maken met de ergste stroompannes in zijn geschiedenis. Die hebben ook ernstige gevolgen voor de watervoorziening in het land, schrijft Anja du Plessis, hoogleraar Waterbeheer aan de Universiteit van Zuid-Afrika.
Wie in de Verenigde Staten één maaltijd per jaar met zoetwatervis verorbert, krijgt volgens nieuw onderzoek evenveel PFAS binnen als mensen die een maand lang water drinken dat aangetast is door de schadelijke chemicaliën.
“Forever chemicals” zoals PFAS zijn misschien toch niet zo permanent. Onderzoekers in Californië zijn een methode op het spoor om ze te vernietigen in water.
De wereld heeft nog maar zeven jaar om de Duurzame Ontwikkelingsdoelen van de VN te halen. Van sommige van die doelen is nu al duidelijk dat dat wellicht niet zal lukken tegen de deadline van 2030. SDG6 bijvoorbeeld - drinkbaar water en een toilet voor iedereen - is in grote delen van de wereld nog een verre droom.
Meer dan 330 bedrijven wereldwijd hebben een goed rapport gekregen voor hun inspanningen op het gebied van klimaatverandering, bossen en waterveiligheid. Dat zijn er een pak meer dan vorig jaar, maar daar tegenover staan dertigduizend bedrijven die helemaal geen of te weinig informatie geven over hun inspanningen.
