Sprinkhanen rukken op naar zuiden van Afrika
Rode sprinkhanen vernielen nu gewassen en graslanden in Botswana, Namibië, Zambia en Zimbabwe. (Foto Phillips Tobias / FAO)
ROME, 18 november 2020 (IPS) -
Zwermen van miljoenen sprinkhanen verwoesten niet langer alleen de gewassen van Oost-Afrika en Jemen. De plaag rukt nu ook op naar het zuiden van Afrika, zegt de Voedsel- en Landbouworganisatie van de VN (FAO). De voedselvoorziening van zeven miljoen mensen wordt bedreigd.
“Het is de eerste keer in mijn leven dat ik hier zoiets vreselijks meemaak. Deze sprinkhanen kennen geen genade”, zegt Fabian Sisamu, een boer uit Namibië, aan een FAO-delegatie tijdens een campagne om de insecten te bestrijden met pesticiden.
Het gaat hier om twee verschillende soorten, meldt de FAO in een nieuw rapport: de rode (Nomadacris septemfasciata) en de bruine treksprinkhaan (Locustana pardalina). Ze zijn minder vraatzuchtig en destructief dan de woestijnsprinkhaan (Schistocerca gregaria), die jarenlang, en ook dit jaar, de velden en gewassen van Oost- en West-Afrika en Jemen heeft geteisterd.
Onderschat
“Eerst dachten we dat ze niet zo’n grote bedreiging zouden vormen voor ons, het waren er niet veel, maar we lijken ze te onderschatten”, zegt Sisamu, die in het noordoostelijke Kasaya-gebied langs de Zambezi-rivier actief is.
In dit gebied komen de grenzen van Botswana, Namibië, Zambia en Zimbabwe samen. Deze vier landen zijn nu het meest getroffen door de sprinkhanenplaag. Die begon in het eerste kwartaal van 2020, tegelijk met de komst van de covid-19-pandemie.
De FAO schat dat de sprinkhanen de voedselvoorziening van zo’n zeven miljoen mensen bedreigt. De vier landen zijn amper hersteld van de ernstige droogte https://www.ipsnews.be/artikel/helft-van-bevolking-zimbabwe-heeft-nu-honger in 2019.
Tientallen kilometers per dag
Sprinkhanen vormen een van de meest destructieve plagen ter wereld. Een zwerm van een vierkante kilometer bevat miljoenen insecten, die tientallen kilometers per dag afleggen en gewassen verslinden die 35.000 mensen kunnen voeden.
De uitbraken van de rode sprinkhanen in zuidelijk Afrika zijn kleiner dan die van de woestijnsprinkhanen in Oost- en West-Afrika, maar “ze eten nog steeds alles op hun pad wat groen is en laten nauwelijks iets achter. We zijn erg bang voor de toekomst”, zegt Ian Mubita, die samen met Sisamu de boerderij runt.
Kale stengels
Volgens George Matengu, hoofd van Kabbe Norte, een gemeenschap in de buurt, zijn de eerste sprinkhanen in november 2019 verschenen. In juli 2020 ontstonden grote uitbraken, toen het vloedwater van de rivieren zich terugtrok. “Het veld waar ik maïs had geplant werd vernietigd, er bleven alleen kale stengels over.”
De inwoners van dit gebied gaan nu naar markten in naburige steden om het voedsel te kopen dat ze voordien zelf produceerden, bijvoorbeeld maïsmeel. “Daar verbruiken ze een groot deel van hun gezinsinkomen, dat al minimaal is”, zegt Matengu.
De vier zwaarst getroffen landen spreken van een regionale noodsituatie en bestrijden de sprinkhanen met pesticiden. Maar die inspanningen zijn te beperkt, waardoor de sprinkhanen de honger in deze landen dreigen te vergroten, zegt het FAO-rapport.
Ecologisch zeer gevoelig
De FAO lanceerde daarom een ondersteuningsplan, voor een bedrag van een half miljoen dollar, maar “sommige van de zwaarst getroffen gebieden zijn zeer moeilijk toegankelijk en andere zijn ecologisch zeer gevoelig”, zegt de regionale FAO-coördinator, Patrice Talla.
Een belangrijke broedplaats voor de sprinkhanen is bijvoorbeeld de Okavango-delta in Botswana, een gebied waar heel veel dieren in het wild leven. Daarom moet naar milieuvriendelijke pesticiden gezocht worden, zegt Talla.
Sprinkhanen vormen al duizenden jaren een plaag voor de landbouw. In deze tijden teisterden ze al ongeveer zestig landen, voornamelijk in Afrika en Zuid-Azië; vaak gaat het om landen die tot de armste ter wereld behoren.
18 november 2020 - 07:02
Meer nieuws
Afrikaanse economieën lonken steeds meer naar goedkope productie in plaats van de vaak schadelijke winning van grondstoffen, omdat het gezien wordt als gunstiger voor de ontwikkeling. Op Internationale Vrouwendag waarschuwt professor Internationale Ontwikkeling Niamh Gaynor dat die verschuiving risico’s inhoudt voor vrouwen en kan leiden tot crises in het gezinsleven.
Hiv verdween tijdens de pandemie wat naar de achtergrond, maar het blijft een wereldwijd probleem, schrijft arts en onderzoeker Jessica Haberer van de universiteit van Harvard naar aanleiding van Wereldaidsdag op 1 december. Er is een revolutie op til in de preventie van de soa die aids veroorzaakt, schrijft ze, maar die wordt gehinderd door onder meer een gebrek aan belangstelling.
Het fenomeen van menstruatie-armoede escaleert door de inflatiecrisis. Dat leidt er in sommige regio’s in Afrika toe dat meisjes seks aanbieden in ruil voor tampons, of infecties riskeren door vodden, bladeren of koeienmest te gebruiken.
De gezonde levensverwachting van Afrikanen is met gemiddeld tien jaar gestegen sinds het jaar 2000. De levensverwachting in Afrika als regio is daarmee de grootste stijger ter wereld.
Vergrijzing, lage vruchtbaarheidscijfers en de uittocht van jonge, gekwalificeerde mensen vormen aanzienlijke uitdagingen voor de ontwikkelingsdoelen van Cuba. Het land staat voor de complexe taak om zich aan te passen aan deze demografische veranderingen, die worden verergerd door de ongunstige economische context.
Net zoals de rest van de wereld wil ook Cambodja niet achterblijven op vlak van duurzame energie. De overheid zweert bij waterkracht, maar die is vaak onzeker, bijvoorbeeld in periodes van droogte.
Bijna 12.000 rampen, 2 miljoen doden en een economische kost van 4300 miljard dollar: dat is de tol van extreem weer sinds 1970. Dat blijkt uit nieuwe cijfers van de Wereld Meteorologische Organisatie.
Volgens nieuw onderzoek door transportkoepel T&E is de uitrol van vliegtuigen op waterstof in Europa economisch haalbaar, indien kerosine eerlijk belast wordt.
Selecteer een continent
voor meer nieuws
Doorzoek onze nieuwsbrief
