Bijna één op de twee Belgen “digitaal kwetsbaar”

Volgens de Barometer Digitale Inclusie van de stichting wordt er meer gebruik gemaakt van online diensten, maar blijft er een kloof van zo’n 20 procent in functie van inkomen. In 2021 kende 46 procent van de bevolking een situatie van “digitale kwetsbaarheid”: 7 procent gebruikt geen internet en 39 procent heeft beperkte digitale vaardigheden. 

Opleiding en inkomen

Personen met een laag opleidingsniveau of een laag inkomen lopen meer risico op uitsluiting. Dat blijkt onder meer uit cijfers rond de internetverbinding thuis: van de huishoudens met een hoog inkomen heeft 98 procent zo’n aansluiting, bij gezinnen met een laag inkomen is dat 82 procent.

In Wallonië is de digitale kwetsbaarheid het hoogst, met 49 procent van de bevolking. Dat niveau ligt lager in Vlaanderen (46 procent) en in Brussel (39 procent).

Het onderzoek stelt ook vast dat het stereotiepe beeld van jongeren van 16 tot 24 jaar als “digital natives” niet geldt voor jongeren met een laag opleidingsniveau: 22 procent van hen logt enkel in op het internet via hun smartphone en 45 procent heeft zwakke digitale vaardigheden. Dat is bij jongeren met een diploma heel anders: amper 2 procent logt er enkel in via de smartphone en 22 procent heeft zwakke digitale vaardigheden.

Investeren op lange termijn

De positie van de meest kwetsbare mensen in een steeds meer gedigitaliseerde samenleving is zorgwekkend en vergt alternatieve oplossingen, zegt de Koning Boudewijnstichting. 

De stichting pleit voor investeringen op lange termijn om de kloof te dichten. De digitalisering van onze samenleving is immers een blijvend verschijnsel, klinkt het.

“Ondanks de initiatieven die de voorbije twee jaar zijn genomen om de toegang tot het internet te verbeteren en de digitale vaardigheden te bevorderen, zijn we er als samenleving niet in geslaagd om de meest kwetsbare mensen digitaal te betrekken”, stelt de stichting. “Het is dus van wezenlijk belang om te blijven investeren in digitalisering voor iedereen en te waken over de toegankelijkheid van digitale diensten en de ontwikkeling van alternatieve oplossingen voor de meest kwetsbare groepen, zoals fysieke en telefonische contacten.”