Slachtoffers aardbevingen Iran wacht harde winter

Mohammad Hamiat en zijn vrouw verloren hun huis en al hun bezittingen tijdens een dubbele aardbeving op 11 augustus, waarbij meer dan driehonderd mensen omkwamen in het afgelegen noordwesten van het land. Ze leven nu in een tent die geschonken is door de Rode Halve Maan, maar de winter nadert snel.

De aardbevingen vernielden bijna 12.000 huizen en maakten meer dan 100.000 mensen dakloos. Vier maanden later leven de meeste mensen nog in tenten.

De bezittingen van de Hamiats beperken zich tot enkele dekens, plastic borden, een verwarmingstoestelletje en de kleren die ze dragen. Ze hebben vier maanden gewacht op een nieuw huis. Het leven is moeilijk en de omstandigheden verslechteren snel. Als het regent, lekt de tent. De winter staat voor de deur en in de nabijgelegen bergen valt nu al sneeuw. "'s Nachts dragen we drie jassen", zegt Hamiat. "Dieren kunnen deze temperaturen niet aan, laat staan wij."

De meeste mensen in de streek zijn verarmde boeren die overleven door op het land te werken, maar hun levens zijn door de aardbeving op hun kop gezet.

Loze beloften

Na de aardbeving beloofde de Iraanse overheid dat er binnen enkele maanden tijd nieuwe huizen gebouwd zouden worden, nog voor het begin van de winter. Maar er zijn nog maar weinig huizen afgewerkt en de frustratie bij de bevolking groeit.

De ingenieurs spreken over grote problemen bij de bouwwerken. "Er is een tekort aan werkkrachten en aannemers", zegt Ali Gheshlaghi, ingenieur in het dorp Hiag op zo'n 500 kilometer afstand van Teheran. "Het is een enorm project en er zijn veel dorpen te bouwen. Er is ook een tekort aan materiaal."

Alleen al het verwijderen van het puin uit het volledig vernielde Hiag duurde twee maanden, zegt Gheshlaghi. "We hebben hier 10 tot 35 huizen afgewerkt, maar de mensen wonen er nog niet. Als het weer het toelaat, zijn alle huizen binnen drie weken afgewerkt."

Volgens Hamiat is dat larie en zijn de aannemers corrupt. "Ze liegen", zegt hij. "Ze werken beter voor iedereen die hen wil betalen. Onze woning vordert erg traag. De ingenieurs zeiden dat ze sneller zouden werken als we ze betalen, maar ik heb geen geld."

Complex proces

Volgens Allahverdi Dehqani, parlementslid uit de streek, heeft nog maar 15 procent van de dakloze slachtoffers een nieuwe woning gekregen. Hij spreekt van wanbeheer.

Gouverneur Ahmad Ali Reza Beigi vraagt begrip voor de uitdagingen waar de overheid mee geconfronteerd is. "Het getroffen gebied is 5000 vierkante kilometer groot", zegt hij. "Het is een ingewikkeld project. De meeste problemen duiken op bij mensen die alleen in de lente en de zomer in de dorpen wonen. Wij geven voorrang aan de permanente bewoners. Maar de anderen denken dat hun huizen nooit gebouwd zullen worden als het nu niet gebeurt."