Indianen in Paraguay zonder schoon drinkwater

"Het water uit het reservoir is niet geschikt om te drinken, maar we doen het toch. We hebben geen andere mogelijkheid", zegt Neira Esquivel, een Sanapaná-indiaan uit het dorp Karanda'y Puku in de regio Chaco.
Esquivel reisde naar Asunción met leiders uit haar gemeenschap om aandacht te vragen voor het waterprobleem, tekort aan voedsel en om officiële erkenning van hun landrechten te eisen bij het Nationale Inheemse Instituut.
Deze reizen naar de hoofdstad, die op 400 kilometer afstand ligt, ondernemen de indianen geregeld, vooral om hun behoefte aan water te benadrukken. Gemeenschappen uit Chaco hebben daar vooral onder te lijden omdat het een droog gebied is en er in veel gebieden nauwelijks drinkwaterdistributie is.

Oud probleem

In de buurt van Karanda'y Puku wonen ongeveer zeventig gezinnen. "Het heeft er al zeven maanden niet geregend", zegt Esquivel. "Ons reservoir staat droog en de reserves zijn op."
De gemiddelde neerslag in Chaco - een gebied van 274.000 vierkante kilometer - is 400 millimeter per jaar. Er is weinig oppervlaktewater en het grondwater is zout.
 
De helft van de 108.000 indianen in Paraguay woont in het dunbevolkte Chaco. Watervoorziening is een oud probleem in de streek. Elk jaar zijn er tekorten in het droge seizoen en ontstaat een noodsituatie, zegt Santiago Bobadilla, een expert van de niet-gouvernementele organisatie Tierraviva die zich inzet voor de rechten van inheemse bevolkingsgroepen.
"De inheemse bevolking vraagt continu om hulp. Watervoorraden die per vrachtwagen gestuurd worden, zijn een lapmiddel. En het water heeft niet de kwaliteit van drinkwater", zegt Bobadilla.
Het ministerie van Nationale Nood stuurt de trucks, maar de verantwoordelijkheid voor de verdeling van het water ligt grotendeels bij de plaatselijke autoriteiten. Volgens inheemse leiders bereikt de hulp de meest afgelegen gemeenschappen niet.

Mennonieten

Zestig procent van de inheemse huishoudens, zo'n 65.000 mensen, gebruikt oppervlaktewater of regenwater omdat er geen waterleiding is, blijkt uit een rapport dat eerder dit jaar door de overheid werd gepubliceerd.
Als er droogte heerst in Chaco, moeten vrouwen soms kilometers lopen om water te vinden. "Vaak vullen we onze vaten dan met water dat van andere mensen is", zegt Esquivel, verwijzend naar boerderijen van de mennonieten in de regio.
Ontwikkeling maakt het verschil in deze onherbergzame streek. De mennonietengemeenschapppen vestigden zich in de jaren twintig in de regio en tellen nu zo'n 30.000 leden. Ze zijn georganiseerd in grote coöperaties en hebben driekwart van de nationale zuivelindustrie in handen.
Ze hebben de infrastructuur om regenwater goed op te vangen en te bewaren, diepe grondwaterbronnen en ontziltingsinstallaties.
Bij de indianen veroorzaakt het gebrek aan schoon drinkwater echter gezondheidsproblemen, vooral bij kinderen. Celso Zavala, een leider van de Enxet, zegt dat een van de grootste problemen de afstand tot gezondheidcentra is. "We moeten oppervlaktewater drinken, waardoor problemen ontstaan, maar er is geen gezondheidszorg in de buurt", zegt hij.