Wat na Busan?
, 15 maart 2012 (MO*) -
MO* publiceert een MO*paper van ontwikkelingsspecialist Bert Jacobs over de Ontwikkelingstop van Busan. Kunnen de Aziatische DAC-leden de kloof tussen de oude en de nieuwe ontwikkelingsactoren dichten?
Eind november had het kruim van de westerse ontwikkelingswereld een flinke vlucht voor de boeg, want de vierde grote top over de efficiëntie van ontwikkelingshulp had plaats in de Zuid-Koreaanse havenstad Busan. Busan? De tweede grootste stad van Zuid-Korea is op zich een opmerkelijke locatie voor wie nog altijd in traditionele donortermen denkt. Het is gebruikelijk dat grote donorconferenties min of meer afwisselend plaatsvinden in het Westen en in een ontwikkelingsland. De voorgangers van de top van Busan hadden plaats in Rome, Parijs en Accra. Zuid-Korea lijkt niet in dat rijtje thuis te horen. Maar het wereldwijde machtsevenwicht verplaatst zich vandaag steeds sneller naar het oosten, onder invloed van Aziatische groeilanden als China en India en door de uitdijende financiële crisis in het Westen. Voor veel Afrikaanse landen zijn China en India vandaag al belangrijker handelspartners dan Europa of de Verenigde Staten. Grote infrastructuurwerken, al dan niet gekoppeld aan grondstoffencontracten, maken hun investeringen ook erg zichtbaar.
Maar is een top in Azië echt een uitdrukking van verloren westerse invloed? Zuid-Korea is immers niet alleen een van deze ontwikkelende groeimirakels, het is ook de jonge modelleerling van de donorklas. Toen Zuid-Korea het juk van eigen armoede eenmaal had afgeworpen, begon het zich onmiddellijk te profileren als een donor binnen het westerse raamwerk van het Comité voor Ontwikkelingshulp (DAC) van de OESO, de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling. Toch doet het land niet aan blind kopieer- en plakwerk, maar gebruikt het net de ervaringen uit zijn eigen ontwikkelingsproces om vorm te geven aan een volledig eigen visie.
Ook Japan, dat andere Aziatische land in het DAC, is in zijn ontwikkelingssamenwerking altijd een eigen koers blijven varen. Beide landen promoten een ontwikkelingsmodel waarin economische groei vooropstaat en hulp gekoppeld is aan eigenbelang. Maar tegelijk erkennen ze de principes van de nieuwe hulpbenadering en zetten ze ook voorzichtige stappen in de toepassing ervan. In deze paper analyseren we de lessen die we kunnen trekken uit de top van Busan en gaan we na in hoeverre deze Aziatische versie van het DAC-model als voorbeeld kan dienen voor China, India en andere groeilanden. Kunnen Zuid-Korea en Japan een voortrekkersrol spelen bij het integreren van de ‘nieuwe donoren’ binnen de bestaande donorstructuren?
Download deze MO*paper (pdf - 40 blzn)
Lees meer over de Top van Busan
Over de auteur
Bert Jacobs studeerde Politieke Wetenschappen aan de Vrije Universiteit Brussel en volgde daarna nog een paar maanden Mandarijns en Chinese politiek aan de Renmin-Universiteit in Peking. Hij doctoreert nu aan het Instituut voor Ontwikkelingsbeleid en Beheer (IOB) van de Universiteit Antwerpen, waar zijn onderzoek zich toespitst op de duurzaamheid van de huidige golf Chinese infrastructuurcontracten met Afrika. Contact: bert.jacobs@ua.ac.be
Over de MO*papers
MO*papers is een serie analyses die uitgegeven wordt door Wereldmediahuis vzw. Elke paper brengt fundamentele informatie over een tendens die de globaliserende wereld bepaalt. MO*papers worden toegankelijk en diepgaand uitgewerkt. MO*papers worden niet in gedrukte vorm verspreid. Ze zijn gratis downloadbaar op www.mo.be. Bij het verschijnen van een nieuwe paper wordt een korte aankondiging gestuurd naar iedereen die zijn of haar e-mailadres bezorgt aan mopaper@mo.be (onderwerp: alert)
15 maart 2012 - 12:14
Meer nieuws
De helft van de 75 meest kwetsbare landen ter wereld ziet de kloof met rijke landen opnieuw groeien, blijkt uit een nieuw rapport van de Wereldbank. Nochtans beschikken de landen vaak over een jonge bevolking, grote natuurlijke rijkdommen en een groot potentieel aan energie.
De Chinese bevolking is vorig jaar voor het het tweede jaar op rij gekrompen door een dalend geboortecijfer en een stijgend sterftecijfer. De trend versnelt, en heeft grote gevolgen voor China en de hele wereld, schrijft Xiujian Peng, onderzoeker aan de Victoria Universiteit in Australië.
In Azië worden steeds meer vrouwen en holebi’s op de korrel genomen in deepfakevideo’s, realistisch ogende vervalsingen gemaakt met AI. Het zijn de “kanaries in de koolmijn van de snel oprukkende technologie”, zeggen experts. “Uiteindelijk zal niemand eraan ontsnappen.”
In veertig van de rijkste landen ter wereld leeft één op de vijf kinderen in armoede. Landen als Frankrijk, Noorwegen, Zwitserland en het Verenigd Koninkrijk zagen de kinderarmoede in de afgelopen tien jaar sterk toenemen. Dat zegt Unicef in een nieuw rapport.
De Vrije Universiteit Brussel (VUB) en onderzoekscentrum imec hebben dodehoeksensoren voor vrachtwagens ontwikkeld die gebruik maken van baanbrekende technologie om zwakke weggebruikers sneller te detecteren.
Vliegen is slecht voor het milieu, maar hoe groot de schade per land precies is, is bijzonder moeilijk te berekenen. Tenzij je er big data bij neemt, dachten Noorse wetenschappers.
Artsen Zonder Grenzen (AZG) heeft voor het eerst de gedetailleerde kosten van een individuele klinische studie gepubliceerd. De organisatie wil zo aantonen dat de kost voor de ontwikkeling van geneesmiddelen veel lager kan liggen dan wat de farma-industrie beweert.
De rush op grondstoffen voor de groene transitie wakkert landroof en onderdrukking van inheemse volkeren aan, zegt Rukka Sombolinggi van de Toraja-stam op het Indonesische eiland Sulawesi. Ze kroop in haar pen om dit onderbelichte probleem aan te kaarten.
Selecteer een continent
voor meer nieuws
Doorzoek ons archief
