Aardbeving Haïti ontroert de buren in de Dominicaanse Republiek

De meeste Dominicanen zijn niet rijk, met een gemiddeld jaarinkomen van net boven de zesduizend dollar. Het groeiende aantal Haïtiaanse migranten wordt doorgaans met argwaan bekeken door de  Dominicaanse bevolking. Er leven inmiddels naar schatting een miljoen Haïtianen, vaak zonder papieren, en dat zorgt regelmatig voor spanningen. Maar sinds de ramp wordt het land consistent aangeduid in de media als “onze zusternatie”, en de deportatie van illegale Haïtiaanse migranten is opgeschort.

De Dominicaanse media voeren de dans aan. Alle belangrijke televisiestations in de Dominicaanse Republiek hebben een cameraploeg in de Haïtiaanse hoofdstad en de tv-programma's worden regelmatig onderbroken om een nieuw inzamelpunt aan te kondigen voor voedsel of medicijnen. De drie grote Dominicaanse telecomoperatoren hebben een systeem opgezet om hulporganisaties te steunen via een sms.

De Dominicaanse regering had al meteen na de ramp vrachtwagens met voedsel, mobiele keukens en hospitalen, artsen en vaccins over de grens naar buurland Haïti gestuurd. maar de steun van de bevolking kwam niet meteen op gang. De dag na de aardbeving lanceerde het Vluchtelingen- en Migrantencentrum van de Jezuïten in Centro Bono een oproep voor voedsel en medicijnen. De Jezuïten pleiten al jaren voor meer rechten voor de Haïtiaanse migranten in de Dominicaanse Republiek. Maar de hele dag liep er bijna niets binnen.

Amper een dag later was de situatie helemaal anders: er waren veertig vrijwilligers nodig om de wachtende voertuigen met water en voedsel te kunnen lossen. De opslagplaats werd haast tot de nok gevuld. Ook in het centrum van het Rode Kruis, waar bloed gegeven kan worden voor Haïti, wachten tientallen mensen in de rij, waarvan maar één Haïtiaanse immigrant.