Congolezen liggen niet wakker van verkiezingen

In Butembo, een stad met een half miljoen inwoners, doen de partijen er reeds alles aan om op te vallen. Langs de noordelijke invalsweg wenst een van de partijen iedereen welkom op een groot doek dat aan de top van een hoge boom is vastgemaakt. "Opdat de mensen zouden weten dat we er zijn", zegt Jean Kakule, lid van Cofedec, een van de partijen in de regio.
In de stad heerst een electorale sfeer. Zo'n beetje overal op de rotondes wapperen vlaggen van de verschillende partijen. Ook op de daken van huizen en aan de stellingen van bouwwerven zijn spandoeken vastgemaakt. Op de lokale radio's zijn de politici zeer aanwezig. Ze kopen zendtijd waarin ze de acties van hun leiders uitvoerig toelichten.

Buiten adem

Het is eigenlijk nog veel te vroeg. Volgens de kalender die het parlement nog moet goedkeuren, vinden de verkiezingen pas in november plaats. "Laat ze maar doen", zegt de secretaris-generaal van een mensenrechtenorganisatie in Kinshasa. "Niemand heeft voldoende middelen om het vol te houden tot november. Ze raken wel buiten adem."
De vroege campagne begint de mensen te irriteren. De ontgoocheling over de politiek is groot. De conferenties die de politieke partijen beleggen, trekken weinig volk. De gehuurde zalen zitten maar voor de helft vol. Op de radio bellen luisteraars nauwelijks wanneer een partij haar programma uiteenzet.

De weinigen die wel bellen, klagen dat de campagne veel te vroeg begonnen is en vroegere beloftes niet werden nageleefd. "We zijn ontgoocheld door wat ze nu op het eind van de legislatuur te vertellen hebben", zegt een universiteitsstudent die politieke wetenschappen studeert in Butembo. "We horen dat er niet echt iets is gerealiseerd van de vele beloftes die ze bij in de verkiezingen van 2006 hebben gedaan."

Geld gestolen

De politici verdedigen zich. "We voeren geen campagne, we trekken alleen de aandacht van onze mensen, zodat ze klaar zijn als de verkiezingen eraan komen", zegt Grégoire Katende van de PPRD, de partij van president Kabila.

Sommige politici voeren op een meer verdoken manier campagne. Ze brengen een bezoek aan een vereniging en delen T-shirts en zeep uit; de lokale radio bericht er uitvoerig over. Of ze richten een vriendenclub of steunclub op. "Ik maak me lid van elke club, om het geld te recupereren dat ze van ons gestolen hebben", zegt de student politieke wetenschappen. Maar mijn stem krijgen ze niet."

Eén politicus trok naar de centrale gevangenis van de stad, die hij een schotelantenne, digitale ontvanger, generator en televisietoestel cadeau deed, "zodat de gevangenen een beter leven hebben", zei hij op de radio.