Overstromingen Pakistan brengen bittere en zoete vruchten

"Met zoveel zoet water zal ons land weer groen worden", lacht de 70-jarige Ayub Dablo, wiens mond roodgekleurd  is van het jarenlang kouwen op ghutka, een brouwsel van tabak, betelnoot en kruiden.

Dablo woont met zijn uitgebreide familie in Trippin, een klein dorp op de moddervlakten van Hajamro Creek in de Indusdelta, daar waar de 3200 kilometer lange rivier Indus uitmondt in de Arabische Zee. Rond het dorp in de provincie Sindh, dat ongeveer vijftig inwoners telt, werd een groot stuk voorheen vruchtbare grond onbruikbaar.
 
Na de ongekende stortregens eind juli overstroomde een vijfde van Pakistan. Achttien miljoen mensen werden slachtoffer. Terwijl de overheid nog steeds bezig is honderdduizenden ontheemden te helpen, is de modder hier een zegen.
 
Het leerachtige gezicht van Ismail Janyaro uit Trippin breekt uiteen in honderd rimpels als hij stralend aan bezoekers vertelt dat God zijn gebed verhoord heeft. Met een wijds armgebaar wijst hij op het uitgedroogde land om hem heen. "We wachten al tien jaar op dit water", zegt hij.

Welvaart

Tahir Qureshi, adviseur van het Kust- en Zeeprogramma van de International Union for Conservation of Nature (IUCN), zegt dat de overstromingen zonder twijfel veel ellende gebracht hebben langs de Indus. "Maar als natuurbeschermer vind ik het een 'blessing in disguise'." De landbouw en visserij in het stroomgebied zullen wel bij varen, zegt hij.

Bakhshal Lashari, directeur van het Instituut voor Toegepaste Irrigatie en Drainage van de Mehran-universiteit voor Bouwkunde in Jamshoro (Sindh), zegt dat de delta minstens twee of drie jaar kan profiteren van de overstromingen. "Door de aanvulling van het grondwater dichtbij de kust, zal het zeewater op afstand blijven."
 
Visser Mohammad Hassan Khaskehli zegt er zeker van de zijn dat Pakistan nooit meer graan hoeft te importeren, als de delta voldoende watertoevoer houdt.
 
De Indusdelta, waar zes van de grootste mangrovebossen ter wereld te vinden zijn, beslaat zo'n 600.000 hectare langs de kust van de provincie Sindh. Volgens het ministerie van Milieu bedekten de mangroven vroeger 26.000 vierkante kilometer. Door natuurlijke en menselijke oorzaken nam de watervoorraad in het gebied echter af, met als gevolg dat er nu nog maar 2600 vierkante kilometer met mangroven bedekt is.

Optimisme

Als hij naar het hoge water kijkt, moet de 74-jarige Janyaro aan vroeger denken. "De delta was toen erg vruchtbaar en weelderig. Er waren bananenplantages, rode rijstvelden, olijfbomen en kokospalmen", zegt hij.
 
In die tijd kwamen ook trekvogels zoals de rode kraanvogel, zwanen en ganzen naar de delta, zegt journalist Iqbal Khwaja, afkomstig uit Sindh. De degradatie van de mangrovebossen, het watergebrek en het veranderende weerpatroon verstoorde niet alleen de broedgewoonten van de vogels, maar zorgden ervoor dat de vogels hun routes volledig veranderden.

Sinds de recente overstromingen heerst er echter weer optimisme in de delta, zegt Mohammad Ali Shah, hoofd van het niet-gouvernementele Pakistaanse Vissersforum. "De kwakkelende ecologie van de delta bloeit weer op. "Sinds het begin van de jaren negentig kregen we nauwelijks nog water van de Indus in dit deel van het land. De recente stortvloed heeft de waterlagen weer aangevuld en de vis teruggebracht."

Maar, zo waarschuwt hij, het gaat om een eenmalige injectie met zoet water. "Wat nodig is, is continue aanvoer van water."