Arabieren zijn iets positiever over de Amerikaanse president Barack Obama dan drie jaar geleden. Dat blijkt uit een gisteren gepubliceerde opiniepeiling van onderzoeksbureau Zogby Research. Wel zijn ze grotendeels negatief over het Amerikaanse beleid.
Kanker is de meestvoorkomende doodsoorzaak onder Jordaniërs, na hartziekten. De verdubbeling van het Koning Hussein Kankercentrum in Amman is een teken aan de wand. En het is nog niet genoeg.
Het MERS-virus dat al minstens 79 slachtoffers eiste heeft zijn geheim prijsgegeven. Dromedarissen zijn de bron en een rechtstreekse overdracht van het virus op de mens is bewezen.
Door de Arabische Lente zijn zieke en gewonde Libiërs massaal naar Jordanië getrokken. De plotse instroom van patiënten brengt er de medische sector in de problemen.
Elke vrijdag wordt er gedemonstreerd in de Jordaanse hoofdstad, maar vooralsnog lopen de belangen van de oppositie onderling ver uiteen en weet de regering de verschillen tussen de groepen uit te buiten.
De Jordaanse regering doorstond de golf van protest die eerder dit jaar door het Midden-Oosten ging. Maar door aanhoudende betogingen voor politieke en economische hervormingen blijft het wel onrustig in het land.
De Samenwerkingsraad voor de Golf (GCC) overweegt twee niet-Golfstaten, Jordanië en Marokko, toe te laten tot de raad. De conservatieve soennitische monarchieën in het Midden-Oosten willen daarmee een vuist maken tegen Iran, het door sjiieten geleide Irak en democratische onrust in de regio.
Nu de autoriteiten in Bahrein, Jemen, Libië, Irak en Iran meedogenloos tegen demonstranten optreden, heeft de immer diplomatieke VN secretaris-generaal Ban Ki-moon ongemeen fel naar ze uitgehaald.
Bijna een op tien Jordaanse jongeren lijdt aan chronische ondervoeding, en een derde lijdt aan bloedarmoede. Reden genoeg voor de Jordaanse regering om als eerste land in het Midden-Oosten te experimenteren met spirulina, een "wondersupplement" in schoolvoeding.
In Zarqa, de op een na grootste stad van Jordanië, groeit de populariteit van radicale, ultraconservatieve islamitische groeperingen. Dit kan ten koste gaan van de aanhang van de meer gematigde bewegingen. Belangrijke oorzaken zijn de armoede en het politiek buitenspelzetten van een aantal belangrijke islamitische partijen.
