De Arabische nieuwszender Al Jazeera eist de onmiddellijke vrijlating van journaliste Dorothy Parvaz, die al meer dan een week wordt vastgehouden in Syrië.

De stad Deraa is veranderd in een dodelijke veiligheidszone, bezet door het leger en onder schot gehouden door sluipschutters die op burgers schieten - en soms ook op soldaten.

Syrië heeft de noodtoestand opgeheven, maar experts en analisten zeggen dat de mensenrechtensituatie niet verbeterd is. Andere wetten die evenzeer gevreesd worden, blijven van kracht. Veel van de draconische beschuldigingen op basis waarvan opposanten routinematig worden opgesloten, komen uit de strafwet of uit speciale wetten en artikels in de grondwet.

In de Syrische stad Daraa worden enkel nog bezoekers toegelaten als ze familie zijn van iemand die begraven wordt. Een reporter van Al Jazeera hoefde niet eens te liegen bij de wegversperringen: een familielid van zijn vrouw werd gedood bij de protesten, en hij zou helpen bij de begrafenis.

Terwijl het protest tegen de Syrische regering in alle hevigheid voortwoedt, ontkent de Amerikaanse regering dat ze heeft geprobeerd om het regime te laten struikelen.

Het buitenlandse beleid van Turkije draait op volle toeren. Op minder dan 24 uur tijd ontmoette de Turkse minister van Buitenlandse Zaken Ahmet Davutoğlu een topgezant uit Libië, stuurde hij een Turkse diplomaat naar Tripoli en reisde hij zelf naar Bahrein en Syrië, op bezoek bij regimes die hun uiterste best doen om de Arabische lente te overleven.

Turkije volgt de gebeurtenissen in Syrië met argusogen. Ankara is vooral bezorgd over de Koerdische bevolking in Syrië. Als het regime in Syrië zou vallen, kunnen deze Koerden zich aansluiten bij de miljoenen etnische Koerden in Turkije, Iran en Noord-Irak en een eigen staat claimen.
 

Betogers trotseerden maandag de kogels van de veiligheidsdiensten in de straten van het Syrische Daraa, waar volgens mensenrechtenorganisaties al meer dan zestig mensen werden gedood bij protesten. De Syrische regering belooft hervormingen, maar die worden erg sceptisch onthaald.

Kan Syrië een van de volgende landen zijn in de huidige Grote Arabische Revolutie? Veel analisten denken van niet, maar zij gaan voorbij aan het feit dat de gebeurtenissen van de afgelopen dagen in het land ongekend zijn.

Turkije, Syrië en vooral Irak stevenen af op droogterampen en conflicten als ze niet snel beter gaan samenwerken om het rivierwater in de regio te beheren. Wat er moet gebeuren, is duidelijk, maar momenteel ontbreekt de politieke wil om de tijdbom onschadelijk te maken.