Pakistan kende in 2009 het bloedigste jaar uit zijn recente geschiedenis. Meer dan drieduizend mensen lieten het leven bij terroristische aanvallen, een stijging met bijna de helft ten opzichte van 2008.
De ongeveer driehonderdduizend vluchtelingen uit Zuid-Waziristan zullen volgens de Pakistaanse overheid zeker niet voor maart naar huis kunnen terugkeren. Misschien blijven ze nog veel langer ontheemd, want de militaire campagne tegen Al Qaeda en hun Pakistaanse bondgenoten belooft een zware klus te worden.
Humanitaire hulp is vandaag niet langer exclusief westers terrein. Islamitische organisaties als Muslim Aid en Islamic Relief bieden -met miljoenenprojecten- vanuit Londen en Birmingham overzeese hulp. Hun ideologie baseren ze op de ethiek van de Koran, hun fondsenwerving op de methodes van doorwinterde marketeers. Heeft iemand daar problemen mee?
"Wij scheren geen baarden. We knippen alleen hoofdhaar", meldt een bordje bij een kapsalon in Upper Dir, een bergachtig district in de Noordwestelijke Grensprovincie in Pakistan, die grens aan Afghanistan. Het is maar een van de signalen van de macht van de Taliban in de regio.
Ondanks grootschalige inspanningen van de Pakistaanse overheid om het poliovirus in het hele land uit te roeien, zijn er dit jaar al vier nieuwe gevallen vastgesteld. Het virus wordt vooral overgedragen door nomadische families die de grens tussen Afghanistan en Pakistan oversteken.
De klacht van een zestienjarig meisje en haar vader tegen elf mannen die haar in groep hebben verkracht, is een eerste grote test voor een nieuwe Pakistaanse wet om de vrouwen beter te beschermen tegen “misdaden om de eer”. De scepsis bij advocaten en mensenrechtenactivisten is groot.
