Terwijl de olie nog steeds uit de oceaanbodem gulpt in de Golf van Mexico, houden wetenschappers steeds meer rekening met een massale sterfte bij zeedieren. "De zaken staan er vandaag niet zo slecht voor in vergelijking met wat nog kan komen."
Oeverbewoners van de Mekong in Cambodja, Laos en Vietnam hebben mobiele telefoons en een speciale opleiding gekregen om snel alarm te kunnen slaan als er overstromingen dreigen. Het is een goedkope methode om de zestig miljoen mensen die langs de bijna 5000 kilometer lange stroom leven tijdig te waarschuwen.
De legendarische Jordaan, de belangrijkste toevoer van water naar de Dode Zee, is een bruin stroompje geworden. Milieuverenigingen vrezen dat de rivier over een jaar helemaal uitgedroogd kan zijn.
In nog geen eeuw is 90 procent van alle jachtluipaarden in het wild gedood. Vandaag is het de meest bedreigde diersoort van Afrika. Maar volgens de Amerikaanse Laurie Marker, stichter van het Cheetah Conservation Fund, heeft het snelste landdier ter wereld nog een toekomst.
De duivelsklauw, een in het wild groeiende geneeskrachtige plant, vormt voor honderden San (Bosjesmannen) in het noordoosten van Namibië de enige bron van inkomsten. Ze proberen de waardevolle knollen op een duurzame manier te oogsten, maar moeten optornen tegen de klimaatverandering en de oprukkende landbouw.
Morgen eindigt de vijfde Mondiale Oceanenconferentie van de UNESCO. Er werd niet alleen gesproken over de olieramp in de Golf van Mexico en over plannen om de onderwaternatuur te beschermen, maar ook over de penibele situatie waarin kleine eilandstaten zich bevinden.<br />
<br />
Inheemse organisaties in Ecuador zijn fel gekant tegen een nieuwe wet die grote mijnbouw- en agribusinessbedrijven meer rechten zou geven op kostbaar drinkwater. Ze hebben snelwegen afgezet en het congres omsingeld en dreigen hun protesten uit te breiden tot het hele land.
Uit onderzoek in Sri Lanka blijkt dat een belangrijke malariamug ook eitjes legt in brak water. Dat heeft belangrijke gevolgen voor de strijd tegen de ziekte, die tot nog toe geconcentreerd was op zoet water.
Het Urmia-meer, het grootste meer in Iran, droogt langzaam op. Milieubewegingen vrezen dat de bouw van stuwdammen op de rivieren die het meer voeden het waterniveau doen dalen. Een nieuwe verbindingsweg doorheen het meer zou ook de watercirculatie in het meer hinderen en het unieke waterleven bedreigen.
