Bij de totstandkoming van de Colombiaanse vredesgesprekken speelde de Venezolaanse president Hugo Chávez een sleutelrol, zeggen alle partijen. Een bron dicht bij de onderhandelingen heeft daar nu meer details over gegeven.
In Colombia zijn kleine boeren en grootgrondbezitters er voor het eerst in geslaagd elkaars argumenten te aanhoren. Uiteenlopende visies op grondbezit hebben jarenlang het gewapende conflict tussen FARC en leger gevoed.
Door de vredesgesprekken tussen de Colombiaanse regering en de rebellen van de FARC kan er eindelijk een einde komen aan de burgeroorlog in het land. Toch zijn de meeste Colombianen sceptisch.
Mexico, Colombia en Guatemala willen de strijd tegen de drughandel anders aanpakken. Maar het is niet duidelijk of ze echt het geweer van schouder willen veranderen, zeggen experts. De drugkartels zullen niet verdwijnen, besluiten ze.
In Oslo starten de Colombiaanse regering en de rebellenbeweging FARC vredesonderhandelingen. Internationaal gezochte FARC-leden zitten mee als onderhandelaar aan tafel. Ze eisen dat ook hun kompaan die in een Amerikaanse cel zit, mee onderhandelt. Zo focust de FARC meteen ook op de rol van de VS in de burgeroorlog.
In de vredesgesprekken tussen de Colombiaanse regering en de FARC, die overmorgen (woensdag) in Oslo starten, gaat de rebellenbeweging een grote landbouwhervorming eisen. "87 procent van de boeren heeft geen grond", zegt FARC-onderhandelaar Rodrigo Granda in een gesprek met persagentschap IPS.
Door de extreme leefomstandigheden in de Colombiaanse gevangenissen houdt het protest van gevangenen, familieleden en zelfs bewakers aan. In één gevangenis slapen de gevangenen om beurten drie uur.
"We hebben beslist om te gaan zitten en te praten. Maar de logica en het scenario van de gesprekken zullen ons zeggen of er al dan niet een wapenstilstand komt." Aan de vooravond van de vredesgesprekken in Oslo en Havana had persagentschap IPS een exclusief gesprek met Sandra Ramírez, kopstuk van de Colombiaanse rebellenbeweging FARC.
Vredesonderhandelingen vinden plots weer genade in de ogen van de Colombiaanse media, nadat ze jaren de oorlogstrom hebben geslagen. Hoe komt dat? Doordat ze tegenover de machthebbers geen eigen mening durven hebben, zeggen kritische journalisten.
