Crisis doet ngo's Latijns-Amerika sneuvelen

In de eerste jaren van de democratische heropbouw, na het einde van dictaturen en andere autoritaire regimes, kregen de Latijns-Amerikaanse ngo's nog ruime financiële steun uit binnen- en buitenland. Maar die geldstroom is nu opgedroogd. Veel organisaties dreigen te verdwijnen, zegt Cándido Grzybowski, directeur-generaal van het Braziliaans Instituut voor Sociale en Economische Analyse (Ibase).
Een van de fundamentele oorzaken, merken koepelorganisaties van Latijns-Amerikaanse ngo's op, is dat veel buitenlandse hulpagentschappen, vooral de Europese, de laatste jaren prioriteit geven aan Afrika. Ten onrechte, vindt Martín Pascual, voorzitter van de Chileense verenging van ngo's (Acción), die tegelijk het overlegorgaan van Latijns-Amerikaanse ngo's vertegenwoordigt. "Het belangrijkste probleem van Latijns-Amerika is misschien niet de armoede maar wel de ongelijkheid."
Een van de zwaarst getroffen landen is Mexico, dat naar schatting 30.000 ngo's telt, de meeste van religieuze aard. Een groot aantal daarvan kampt met financiële problemen als gevolg van de economische crisis, zegt Lorena Cortés, onderzoekscoördinator van het Mexicaanse Centrum voor Filantropie. Door de nauwe economische banden met de VS kreeg Mexico het meer dan andere Latijns-Amerikaanse landen hard te verduren door de crisis. Dat merken ook de ngo's, zegt Cortés.
In Colombia spelen ook politieke argumenten, zegt Lilia Solano, directeur van Proyecto Justicia y Vida. Mensenrechtenorganisaties en sociale bewegingen zien de meeste donoren wegtrekken omdat die een neutralere agenda verkiezen.

Brazilië

De economische en democratische opgang van Brazilië heeft niet geleid tot de creatie van overheidsmechanismen om ngo's te financieren. Buitenlandse hulp werd daardoor steeds crucialer. Gedeeltelijke gegevens over Brazilië wijzen wel op een stijging van internationale hulp van 2007 tot 2009 maar een daling van 50 procent in de som die voor 2010 is beloofd.
Een onderzoek door Diálogo, Derechos y Democracia (D3) en het Instituto Fonte bij 41 donoren uit Europa en de VS wees uit dat één donor zijn hulp aan Brazilië al heeft stopgezet en dat zes andere dat van plan zijn in 2015. Uit het onderzoek bleek ook dat buitenlandse hulp zich op steeds meer op grotere ngo's richt.
De crisis in de sector verergert nog door de afwaardering van de nationale munteenheden in Latijns-Amerika. Vooral Brazilië lijdt daar onder: de laatste tien jaar verloor de Braziliaanse real 30 procent ten opzichte van de dollar.
Ngo-vertegenwoordigers in verschillende landen pleiten onder meer voor een regulering die de organisaties meer zekerheid biedt en fiscale stimuli die het voor burgers interessant maakt om giften te doen aan ngo's.