De internationale hulpverlening in Haïti faalt omdat ze de Haïtianen zelf volkomen negeert, zegt de Amerikaanse mensenrechtenexpert en hoogleraar Lisa Davis. Van het beloofde geld is nog niet veel betaald, en wat wel betaald is, gaat meestal niets naar Haïtiaanse groepen of de Haïtiaanse overheid.
Het ontbreekt democratische staten zowel in het Zuiden als in het Westen aan moed om notoire mensenrechtenschendende landen aan te pakken. Vaak kiezen ze voor de fluwelen handschoen, hekelt Human Rights Watch (HRW) in haar jaarlijks rapport.
De strijd tegen de klimaatverandering zou veel makkelijker worden als rijke landen hun consumptie van fossiele brandstoffen zouden intomen. Waarom geen internationale consumptiedoelstellingen afspreken waar alle industrielanden naartoe kunnen werken? Het voorstel komt van de Sri Lankaan Mohan Munasinghe, ondervoorzitter van het VN-klimaatpanel (IPCC).
Eind vorig jaar verdween Cuba spoorloos van de Human Development Index. Volgens Cuba is dat de schuld van de Wereldbank, maar de opstellers van de ontwikkelingsrapportage wijten het zelf aan "technische" problemen. Er zouden geen goede inkomenscijfers uit Cuba voorhanden zijn.
De humanitaire hulp in Haïti heeft al duizenden mensenlevens gered. Maar aspecten van de huidige hulpverdeling werken de wederopbouw op lange termijn ook tegen, zo blijkt uit een rapport van Oxfam. Het schort vooral aan een sterke overheid die knopen doorhakt bij de wederopbouw.
De reactie van de internationale gemeenschap na de aardbeving van 12 januari vorig jaar op Haïti was snel en indrukwekkend, maar de heropbouw van het land stokt. Zowel de Haïtiaanse overheid als de internationale hulporganisaties hebben het moeilijk met de uitdagingen die het arme land met zijn verwoeste hoofdstad stelt.
"India is het zelfmoordland van de wereld", zegt Daya Sandhu, een Amerikaans-Indiase psycholoog die onderzoek heeft gedaan naar suïcide in India. Slachtoffers zijn niet alleen arme boeren, maar ook studenten uit de middenklasse.
De Arabische minderheid in Israël kreeg de afgelopen maanden af te rekenen met een reeks flagrante gevallen van discriminatie. In de Knesset, het Israëlische parlement, werd al hevig gediscussieerd over de racistische tendens die volgens sommige volksvertegenwoordigers uit de voorvallen spreekt.
Aan een van de grootste stakingen van gevangenen uit de Amerikaanse geschiedenis kwam vorige week een eind. Met behulp van mobiele telefoons coördineerden ze de actie over verschillende penitentiaire instellingen in de staat Georgia.
In Oost-Jeruzalem worden Palestijnen uit hun appartement gezet, op de Westelijke Jordaanoever walsen Israëlische bulldozers hun huizen plat. Steeds meer Palestijnen betalen een hoge tol voor het spaak lopen van de gesprekken met Israël.
