De kloof tussen de middelen om humanitaire noden te lenigen en de groeiende behoefte wordt steeds groter, waarschuwen de Verenigde Naties. “De noden exploderen, terwijl de internationale solidariteit afneemt.”
Een dagelijkse cocktail van honderden vaten uitgelekte olie, rioolwater, zoutwater vanuit de nabijgelegen Caribische Zee en algen duwt het Maracaibo-meer in Venezuela, het grootste van Latijns-Amerika, naar de ecologische afgrond.
Elf Aziatische en Zuid-Amerikaanse landen gaan samen zes soorten rivierdolfijnen voor uitsterven behoeden. Dat zijn ze overeengekomen in een “historische verklaring”.
Op de Amazonetop in het Braziliaanse Belém, eerder deze maand, zijn de acht Amazonelanden er niet in geslaagd om het einde van de ontbossing in te luiden. Vooral Bolivia en Venezuela liggen dwars, elk met hun respectieve beweegredenen.
In Brazilië komen openbare en gemeenschappelijke gronden steeds meer in handen van grote internationale bedrijven. Dat gebeurt door middel van grootschalige privatisering van grond voor hernieuwbare energie-projecten, maar dan met slecht toezicht en een gebrek aan transparantie, stelt onderzoek in Nature.
EU-lidstaten sluizen elk jaar tussen de 34 en 48 miljard euro aan Europese subsidies naar activiteiten die de natuur schaden, stelt het Wereldnatuurfonds. Landbouw is veruit de grootste slokop, naast visserij en wegenbouw.
Kan de raffinaderij tegen 2050 volledig fossielvrij zijn en bijdragen aan een klimaatneutrale samenleving? “Dat kan”, zeggen twee Nederlandse scheikundigen van Universiteit Utrecht in Nature.
Meer batterijproductie in Europa in plaats van in China zou tot 60 procent minder uitstoot van broeikasgassen betekenen. Dat blijkt uit een analyse van koepelorganisatie Transport & Environment.