Crisis in Libanon drijft wanhopige gezinnen de zee op

Honderden mensen zijn de afgelopen maanden een reis over de Middellandse Zee begonnen om Cyprus te bereiken en te ontsnappen aan de economische crisis in Libanon. In september nam het aantal overtochten aanzienlijk toe: minstens 230 mensen op 5 schepen werden terug naar Libanon gestuurd.

Tussen juli en september waren er in totaal minstens 21 pogingen om Cyprus per boot te bereiken, meer dan in heel 2019. De gevaarlijke overtocht heeft al aan verschillende mensen het leven gekost, onder wie kinderen, zegt de ngo Save the Children.

Moeder overleden

De 12-jarige Syrische jongen Khaled ondernam vorige maand een poging met zijn gezin van negen en zag zijn moeder overlijden tijdens de tocht. “We hebben ongeveer 20 uur gevaren totdat we geen brandstof meer hadden en toen zeiden ze ons dat we verdwaald waren”, vertelt hij. “We bleven acht dagen zonder voedsel of water. Toen verslechterde de gezondheid van mijn moeder.”

De boot vervoerde 49 mensen naar de Cypriotische kusten. Aan boord waren tientallen kinderen en hun familieleden, met nauwelijks voedsel en slechts vier liter drinkwater. Khaled en zijn zus beschrijven hulpeloze momenten aan boord toen ze zagen hoe hun moeder stierf, terwijl andere ouders de lichamen van hun overleden kinderen aan de boot moesten vastbinden om te voorkomen dat ze ze op zee zouden verliezen.

Explosie in Beiroet

Het stijgende aantal gezinnen dat Libanon over zee probeert te ontsnappen volgt op de ergste crisis in vredestijd ooit in het land. Stijgende inflatie en een tekort aan basisbenodigdheden zoals geneesmiddelen en brandstof, gecombineerd met de coronacrisis, hebben de economie op de knieën gebracht. De armoedecijfers zijn enorm gestegen, met naar schatting nog eens 650.000 Libanese kinderen die de afgelopen zes maanden in armoede zijn terechtgekomen.

Twee maanden na de explosie in de hoofdstad Beiroet registreert Save the Children een toename van 574 procent in het aantal aanvragen voor onderdak en financiële steun onder Libanese gemeenschappen.

Wanhoop

Khaleds negentienjarige zus Baraa probeerde zorg te bieden aan twee kinderen, allebei jonger dan drie jaar. “De kleine jongen kreeg symptomen van uitdroging”, vertelt ze. “Ik had verpleegkundige studies gedaan en ik herkende de symptomen. Ik controleerde zijn hartslag, temperatuur en ademhaling; de jongen was uitgedroogd. Hij stierf in mijn armen.”

Volgens Jennifer Moorehead van Save the Children in Lebanon wijzen de verhalen op de wanhoop van de situatie in Libanon. “Stel je voor hoe wanhopig de situatie is, om gezinnen ertoe aan te zetten hun leven te riskeren om te ontsnappen aan de harde realiteit”, zegt ze. “En die gezinnen vertellen ons dat ze het nog een keer zouden doen omdat ze geen hoop of toekomst zien voor hun kinderen in Libanon. Ze kunnen zo niet nog zo een jaar aan.”