Sprinkhanen rukken op naar zuiden van Afrika
Rode sprinkhanen vernielen nu gewassen en graslanden in Botswana, Namibië, Zambia en Zimbabwe. (Foto Phillips Tobias / FAO)
ROME, 18 november 2020 (IPS) -
Zwermen van miljoenen sprinkhanen verwoesten niet langer alleen de gewassen van Oost-Afrika en Jemen. De plaag rukt nu ook op naar het zuiden van Afrika, zegt de Voedsel- en Landbouworganisatie van de VN (FAO). De voedselvoorziening van zeven miljoen mensen wordt bedreigd.
“Het is de eerste keer in mijn leven dat ik hier zoiets vreselijks meemaak. Deze sprinkhanen kennen geen genade”, zegt Fabian Sisamu, een boer uit Namibië, aan een FAO-delegatie tijdens een campagne om de insecten te bestrijden met pesticiden.
Het gaat hier om twee verschillende soorten, meldt de FAO in een nieuw rapport: de rode (Nomadacris septemfasciata) en de bruine treksprinkhaan (Locustana pardalina). Ze zijn minder vraatzuchtig en destructief dan de woestijnsprinkhaan (Schistocerca gregaria), die jarenlang, en ook dit jaar, de velden en gewassen van Oost- en West-Afrika en Jemen heeft geteisterd.
Onderschat
“Eerst dachten we dat ze niet zo’n grote bedreiging zouden vormen voor ons, het waren er niet veel, maar we lijken ze te onderschatten”, zegt Sisamu, die in het noordoostelijke Kasaya-gebied langs de Zambezi-rivier actief is.
In dit gebied komen de grenzen van Botswana, Namibië, Zambia en Zimbabwe samen. Deze vier landen zijn nu het meest getroffen door de sprinkhanenplaag. Die begon in het eerste kwartaal van 2020, tegelijk met de komst van de covid-19-pandemie.
De FAO schat dat de sprinkhanen de voedselvoorziening van zo’n zeven miljoen mensen bedreigt. De vier landen zijn amper hersteld van de ernstige droogte https://www.ipsnews.be/artikel/helft-van-bevolking-zimbabwe-heeft-nu-honger in 2019.
Tientallen kilometers per dag
Sprinkhanen vormen een van de meest destructieve plagen ter wereld. Een zwerm van een vierkante kilometer bevat miljoenen insecten, die tientallen kilometers per dag afleggen en gewassen verslinden die 35.000 mensen kunnen voeden.
De uitbraken van de rode sprinkhanen in zuidelijk Afrika zijn kleiner dan die van de woestijnsprinkhanen in Oost- en West-Afrika, maar “ze eten nog steeds alles op hun pad wat groen is en laten nauwelijks iets achter. We zijn erg bang voor de toekomst”, zegt Ian Mubita, die samen met Sisamu de boerderij runt.
Kale stengels
Volgens George Matengu, hoofd van Kabbe Norte, een gemeenschap in de buurt, zijn de eerste sprinkhanen in november 2019 verschenen. In juli 2020 ontstonden grote uitbraken, toen het vloedwater van de rivieren zich terugtrok. “Het veld waar ik maïs had geplant werd vernietigd, er bleven alleen kale stengels over.”
De inwoners van dit gebied gaan nu naar markten in naburige steden om het voedsel te kopen dat ze voordien zelf produceerden, bijvoorbeeld maïsmeel. “Daar verbruiken ze een groot deel van hun gezinsinkomen, dat al minimaal is”, zegt Matengu.
De vier zwaarst getroffen landen spreken van een regionale noodsituatie en bestrijden de sprinkhanen met pesticiden. Maar die inspanningen zijn te beperkt, waardoor de sprinkhanen de honger in deze landen dreigen te vergroten, zegt het FAO-rapport.
Ecologisch zeer gevoelig
De FAO lanceerde daarom een ondersteuningsplan, voor een bedrag van een half miljoen dollar, maar “sommige van de zwaarst getroffen gebieden zijn zeer moeilijk toegankelijk en andere zijn ecologisch zeer gevoelig”, zegt de regionale FAO-coördinator, Patrice Talla.
Een belangrijke broedplaats voor de sprinkhanen is bijvoorbeeld de Okavango-delta in Botswana, een gebied waar heel veel dieren in het wild leven. Daarom moet naar milieuvriendelijke pesticiden gezocht worden, zegt Talla.
Sprinkhanen vormen al duizenden jaren een plaag voor de landbouw. In deze tijden teisterden ze al ongeveer zestig landen, voornamelijk in Afrika en Zuid-Azië; vaak gaat het om landen die tot de armste ter wereld behoren.
18 november 2020 - 07:02
Meer nieuws
Wereldwijd sterft elke veertig seconden een baby aan de gevolgen van vroeggeboorte, vooral in arme landen. Nochtans kunnen vijf eenvoudige ingrepen vaak levens redden, schrijven Andrew Shennan en Megan Hall, gynaecologen aan het King’s College London.
Bezorgdheden over menstruatiearmoede hebben in de hele wereld geleid tot protest tegen de zogeheten ‘tampontaks’. Toch moeten veel vrouwen nog steeds btw betalen op maandverband.
Afrikaanse economieën lonken steeds meer naar goedkope productie in plaats van de vaak schadelijke winning van grondstoffen, omdat het gezien wordt als gunstiger voor de ontwikkeling. Op Internationale Vrouwendag waarschuwt professor Internationale Ontwikkeling Niamh Gaynor dat die verschuiving risico’s inhoudt voor vrouwen en kan leiden tot crises in het gezinsleven.
Hiv verdween tijdens de pandemie wat naar de achtergrond, maar het blijft een wereldwijd probleem, schrijft arts en onderzoeker Jessica Haberer van de universiteit van Harvard naar aanleiding van Wereldaidsdag op 1 december. Er is een revolutie op til in de preventie van de soa die aids veroorzaakt, schrijft ze, maar die wordt gehinderd door onder meer een gebrek aan belangstelling.
In juni is het honderd jaar geleden dat Giacomo Matteotti (1885-1924), een van de belangrijkste tegenstanders van Benito Mussolini en diens fascisme, werd vermoord. De omstandigheden werden nooit helemaal opgehelderd.
Aan Nederlandse universiteiten is een biologisch alternatief ontwikkeld voor giftige pesticiden. Een natuurlijke, kleverige substantie wordt op de bladeren gespoten om insecten te vangen.
Gezondheidsdeskundigen pleiten voor strengere maatregelen bij het kweken van pluimvee wereldwijd. Sinds de vogelgriep overgesprongen is op melkkoeien in de VS moeten kippenboerderijen en pluimveemarkten goed in de gaten gehouden worden, klinkt het.
Het straatarme Malawi wordt al maandenlang geteisterd door droogtes en overstromingen die gelinkt zijn aan het klimaatfenomeen El Niño. Naar schatting negen miljoen mensen hebben door mislukte oogsten te maken met honger en ontbering.
Selecteer een continent
voor meer nieuws
Doorzoek ons archief
