Nepal is koploper in natuurbescherming

Eerder dit jaar voerde Nepal als eerste land een nieuw instrument voor natuurbescherming in. Het gaat om de zogenaamde Conservation Assured | Tiger Standard (CA|TS), die het Wereldnatuurfonds WWF ontwikkelde.

CA|TS is bedoeld om een doeltreffend beleid aan te moedigen en helpt ook bij het monitoren van ernstig bedreigde diersoorten en hun leefomgeving. Onder andere de International Union for Conservation of Nature (IUCN) steunt het initiatief.

Experts menen dat de twaalf andere landen waar nog tijgers in het wild leven, Nepals voorbeeld moeten volgen. Het Zuid-Aziatische land zag zijn tijgerpopulatie slinken tot amper 121 exemplaren in 2009. Maar na zware inspanningen werden er in 2013 opnieuw 198 wilde tijgers geteld, stelt het Nationale Biodiversiteitsactieplan 2014-2020.

Indische neushoorn

Bovendien staat Nepal op de tweede plaats van een lijst die de Aziatische landen rangschikt aan de hand van het percentage van beschermd gebied in verhouding tot de landgrootte. Drieëntwintig procent van zijn totale landoppervlak is beschermd gebied, ofwel zo'n 34.000 vierkante kilometer. Wereldwijd beschouwd is dat goed voor een plaats in de top 20.

In amper acht jaar tijd (2002-2010) wist Nepal een extra 6000 vierkante kilometer te beschermen. In zijn portfolio zitten nu onder andere tien nationale parken, drie wildreservaten, een jachtreservaat, zes natuurbehoudgebieden en meer dan 5600 hectare 'bufferzone' rond negen van zijn nationale parken.

Deze stappen zijn cruciaal om Nepals 118 unieke ecosystemen te beschermen, en zijn bedreigde diersoorten te redden, zoals de Indische neushoorn. Die populatie is gegroeid van 354 in 2006 tot 534 in 2011, aldus het VN-Biodiversiteitsverdrag.

Plaatselijke bevolking

"Veel van onze successen hebben we te danken aan de nauwe samenwerking met de plaatselijke bevolking, voor wie natuurbescherming een levenswijze is", verklaart Sher Singh Thagunna, medewerker bij het Departement voor Nationale Parken en Natuurbescherming.

Ongeveer 3500 jongeren uit lokale gemeenschappen patrouilleren in de nationale parken tegen stropers. En in 2006 liet de regering het beheer van het beschermde gebied Kanchenjunga in het oosten van Nepal voor de eerste maal volledig over aan een plaatselijke commissie.

Andere initiatieven, zoals de implementering van bosbeheerprogramma's bij gemeenschappen, hebben de ontbossing een halt toegeroepen en duurzaam gebruik van de bossen gepromoot bij de lokale bevolking.

Bosvernietiging en –degradatie is een belangrijk thema voor de Nepalese regering. Een nationaal rapport uit 2014 van het Biodiversiteitsverdrag meldde dat 55 zoogdiersoorten en 149 vogelsoorten, maar ook tal van plantvariëteiten, bedreigd zijn.

Aangezien Nepal 3,2 procent van de flora in de wereld herbergt, zijn deze trends verontrustend. Maar als de regering haar bevolking blijft betrekken bij natuurbescherming, kan ze elke negatieve ontwikkeling ombuigen, zo lijkt het.

Stroperij

De inspanningen op het terrein zijn alleen mogelijk met de juiste houding bij de beleidsmakers. "In de hoogste regionen van de regering is er een grote politieke toewijding", verklaart Ghanashyam Gurung, programmadirecteur bij WWF-Nepal.

Deze toewijding heeft geleid tot een sterk mechanisme om het gevaar van stroperij af te stoppen. Nu het leger actief betrokken is bij de strijd tegen deze milieumisdaad, gaat Nepal lijnrecht in tegen de wereldwijde trend.

Het land biedt met succes het hoofd aan een machtige industrie die jaarlijks 213 miljard dollar genereert: al twee jaar is er geen enkel incident van stroperij gemeld, zeggen functionarissen van het Departement voor Nationale Parken en Natuurbescherming.

Nepal effent een pad dat andere landen ook kunnen volgen. "Natuurbehoud is een lang proces en Nepals inspanningen bewijzen dat goede planning werkt", concludeert Janita Gurung, specialist bij het International Centre for Integrated Mountain Development.