52 miljoen mensen ondervoed in Noord-Afrika en Midden-Oosten

De toename van conflicten in Noord-Afrika en het Midden-Oosten sinds 2011 heeft geleid tot een voedselcrisis voor miljoenen mensen. De inspanningen om de doelstellingen van Ontwikkelingsagenda 2030 nog te halen, inclusief Zero Honger, worden hierdoor ontzettend bemoeilijkt.

Chronisch ondervoed

Volgens het overzichtsrapport dat gisteren werd gepubliceerd door de Voedsel- en Landbouworganisatie van de VN (FAO) zijn in de hele regio 52 miljoen mensen chronisch ondervoed.

Het gaat hierbij onder meer over de Noord-Afrikaanse landen Algerije, Libië, Tunesië en Marokko en over Egypte, Syrië, Jemen, Soedan, Irak, Iran, Jordanië en Palestina in het Midden-Oosten.

De belangrijkste reden voor het gebrek aan voedsel lijken de conflicten te zijn. Maar liefst 34 miljoen mensen met honger leven in landen die ernstig te lijden hebben onder spanningen veroorzaakt door een conflict. In landen waar de impact van onmiddellijk conflict kleiner of onbestaande is, leven nog eens 18 miljoen mensen met honger.

Impact op hele regio

“Geweld en instabiliteit hebben een lange-termijn impact op de voedselzekerheid van zowel de getroffen landen als de buurlanden”, zegt Abdessalam Ould Ahmed, van de FAO. “Het gevolg van conflicten beïnvloedt niet enkel de voedselproductie en de veehouderij in de landen waar het conflict plaatsvindt, maar in de hele bredere regio.”

“Verder hebben ook zaken als de snelle bevolkingsgroei, de uitputting van natuurlijke bronnen, de groeiende dreiging van de klimaatverandering en toenemende werkloosheid de honger nog doen verergeren”, zegt Ould Ahmed.

Ook overgewicht

Opvallend is dat het rapport ook aandacht heeft voor een heel ander probleem: overgewicht. De cijfers wijzen immers eveneens op het feit dat sommige landen binnen deze regio bij de hoogste aantallen mensen met obesitas kennen. Dit leidt tot andere problemen inzake gezondheid, zet de nationale gezondheidssystemen onder druk en vereist de nodige aandacht en publieke bewustwording, stelt het rapport.

Wat betreft de strijd tegen honger wijst het rapport gebrekkige landbouw aan als een belangrijke oorzaak.

“Landen waar geen conflict heerst, blijken veel verder te staan op vlak van duurzame landbouw, inclusief beter waterbeheer, dan de landen die ontwricht zijn door geweld.”

Werkloosheid

Ould Ahmed benadrukt het belang van de creatie van meer banen op het platteland en meer inspanningen en investeringen in landbouwinfrastructuur om de voedselproductie te doen stijgen.

Ook de werkloosheid onder jongeren en vrouwen blijft in heel de regio problematisch hoog. Verder blijkt volgens de studie dat er een diepe kloof is tussen de lonen in de landbouw en in andere sectoren. Ook dat heeft ertoe geleid dat de armoede op het platteland (waar 40 procent van de bevolking in deze regio leeft) dubbel zo hoog is in vergelijking met de steden.

Een hervorming van de landbouw, noodzakelijk om honger tegen 2030 weg te werken, start dus met meer investeringen in de sector, een betere toegang voor boeren tot de markten, technologie en innovatie en beter waterbeheer, naast beleidshervormingen die de duurzame transitie van zelfvoorzienende landbouw naar een commercieel en divers model mee ondersteunen.