Cubaanse artsen hebben de afgelopen decennia heel wat ervaring opgedaan met rampen en infectieziekten. Daardoor staan ze nu heel wat landen bij in hun strijd tegen covid-19, een belangrijke bron van deviezen voor Cuba.
Het coronavirus arriveerde later in Zuid-Amerika maar heeft van dit deel van het continent al een nieuw epicentrum van de covid-19 pandemie gemaakt. Brazilië is het zwaarst getroffen.
De ziekenhuizen in Latijns-Amerika dreigen overspoeld te worden door de coronacrisis. De gezondheidsdiensten schieten zonder epidemieën al te kort, zeker voor mensen in armoede. Zelfs Brazilië, het grootste land, is niet voorbereid .
Het dataverkeer in Latijns-Amerika is volgens schattingen met 20 tot 30 procent toegenomen door de coronacrisis. Experts vragen zich af of de regio klaar is voor telewerken.
De Latijns-Amerikaanse economie zal dit jaar met ten minste 1,8 procent krimpen als gevolg van de pandemie door het coronavirus. De werkloosheid zal toenemen. De VN verwachten dat er 35 miljoen mensen in armoede zullen belanden.
Nergens ter wereld is het verdedigen van mensenrechten zo gevaarlijk als in Latijns-Amerika. Dat blijkt uit het jaarverslag van Amnesty International over de regio.
Ooit was Chili het land waar de meeste suikerhoudende drankjes per hoofd van de bevolking werden gedronken. Na drastische maatregelen van de overheid daalde de verkoop met 23,7 procent, blijkt uit onderzoek.
Zeventien Latijns-Amerikaanse presidenten hebben de voorbije tien jaar het einde van hun termijn niet gehaald. In tegenstelling tot vroeger verdwijnen ze niet door een simpele staatsgreep.
Zuid-Amerika was in oktober het schouwtoneel van sociale onrust en electorale afstraffing. Het toont de dilemma’s waar Latijns-Amerika voor staat. In geen land werd dat zo duidelijk als in Chili, met zijn massale, nog groeiende protesten en uitbraken van geweld.
Studenten uit een technische school in het noorden van Chili tonen trots de oogst van fruit en groenten in hun school. Met een installatie die ze samen met hun docenten hebben gebouwd, wordt grijs water gerecycleerd waarna het geschikt is om moestuinen en fruitbomen te irrigeren. Het is een hoopvol initiatief in de strijd tegen de droogte in deze regio. “De zorg voor water moet van jongs af aan beginnen”, zegt een van de moeders.
