Wind vervoert microplastics naar meest afgelegen gebieden

De wetenschappers wilden weten of de meest ontoegankelijke delen van de bergketen tussen Frankrijk en Spanje gespaard zouden blijven van vervuiling met microplastics. Ze plaatsten daarvoor twee meettoestellen en registreerden vijf maanden lang of er microplastics in de lucht zaten.

De resultaten zijn duidelijk: ondanks de afgelegen locatie vingen de toestellen dagelijks 365 partikels per vierkante meter op. Het is niet duidelijk hoever de partikels door de lucht kunnen reizen, maar de wetenschappers spreken over “ontstellende en zorgwekkende resultaten”.

“Met dit onderzoek kunnen we met zekerheid zeggen dat de partikels via de wind vervoerd worden”, zegt hoofdonderzoeker Steve Allen, medewerker aan het Frans Nationaal Onderzoekscentrum. “Dit opent de mogelijkheid dat je ze niet enkel in de steden inademt, maar dat ze grote afstanden kunnen afleggen vanaf de bron. Plasticvervuiling is een groeiend globaal probleem en een van de grote milieu-uitdagingen.”

Ongerept

Het gebied waar de meettoestellen waren opgesteld, wordt als ongerept beschouwd: erg ontoegankelijk terrein, op minstens 6 kilometer van het dichtstbijzijnde dorp en zo’n 100 kilometer van de dichtstbijzijnde stad, Toulouse. Het terrein is erg ontoegankelijk.

“Dit bergachtige gebied was het voorbije decennium onderwerp van talrijke studies rond ecologie en milieu, maar we hadden nooit verwacht dat ons laatste onderzoek zo hoge concentraties aan microplastics zou opleveren.”

Afstand

De onderzoekers hebben geen idee waar de partikels vandaan komen. Maar dat is naar alle waarschijnlijkheid ver.

“We maten tijdens de vijf wintermaanden”, zegt Allen. “Dat is belangrijk, want dan zijn de Pyreneeën grotendeels bedekt met sneeuw en blijft de grond vochtig. Dat maakt het minder waarschijnlijk dat de partikels lokaal zijn opgewaaid van de grond. Dus blijft de vraag: waar komen ze dan wel vandaan?”

Microplastics zijn meestal onzichtbaar voor het blote oog, maar ze kunnen grote schade toebrengen aan ecosystemen, met name in het water. Niet enkel het plastic zelf is een probleem, maar vooral de mogelijk giftige stoffen die tijdens de productie zijn toegevoegd om het plastic bijvoorbeeld buigzaam of transparant te maken.