De kloof tussen de middelen om humanitaire noden te lenigen en de groeiende behoefte wordt steeds groter, waarschuwen de Verenigde Naties. “De noden exploderen, terwijl de internationale solidariteit afneemt.”
Een dagelijkse cocktail van honderden vaten uitgelekte olie, rioolwater, zoutwater vanuit de nabijgelegen Caribische Zee en algen duwt het Maracaibo-meer in Venezuela, het grootste van Latijns-Amerika, naar de ecologische afgrond.
Elf Aziatische en Zuid-Amerikaanse landen gaan samen zes soorten rivierdolfijnen voor uitsterven behoeden. Dat zijn ze overeengekomen in een “historische verklaring”.
Op de Amazonetop in het Braziliaanse Belém, eerder deze maand, zijn de acht Amazonelanden er niet in geslaagd om het einde van de ontbossing in te luiden. Vooral Bolivia en Venezuela liggen dwars, elk met hun respectieve beweegredenen.
Het Operaplein in Antwerpen kleurt vandaag rood van de klaprozen: een gezamenlijke actie waarmee humanitaire organisaties een onmiddellijk en permanent staakt-het-vuren in Gaza eisen.
In het door oorlog geteisterde Syrië worden steeds vaker pasgeborenen achtergelaten op straat, in parken of in moskeeën. In een recent geopend centrum vangen vrijwiligers vondelingen op en starten de moeizame zoektocht naar de ouders of een adoptiegezin.
Litouwen en andere Oost-Europese lidstaten bepalen niet vaak de politieke agenda in Europa. Tijd om daar verandering in te brengen? “Litouwen waarschuwt al sinds 2008 dat Rusland Oekraïne wil innemen”, zegt Viktoriia Lapa, expert Internationaal Recht aan het Institute for European Policymaking.
De sterke positie van Poetin en de recente Russische militaire successen in Oekraïne verbergen een dieper probleem in Rusland, schrijft William Partlett, hoogleraar Rechten aan de Universiteit van Melbourne. Terwijl de macht geconcentreerd wordt rond de president, wordt het Russische bestuur steeds meer disfunctioneel.