Veel steden hanteren verkeerde klimaatdoelen

Steeds meer steden schuiven eigen klimaatdoelen naar voren. Maar meestal kijken ze alleen naar de uitstoot van wat er op hun grondgebied gebeurt, de auto’s die er rijden, de huizen die verwarmd worden, de elektriciteit die nodig is.

Het Onderzoeksinstituut voor Duurzaamheid van de Universiteit van Leeds zegt dat deze productie-uitstoot maar een deel van het verhaal is. Ook de uitstoot van de consumptie door al die stedelingen speelt een grote rol, vaak zelfs een grotere rol dan de productie-uitstoot.

Fossiele brandstoffen

“We zien onze bijdrage aan klimaatuitstoot vaak in relatie tot onze directe consumptie van fossiele brandstoffen”, leggen de onderzoekers uit in een artikel op nieuwssite Medium. “De benzine waarmee we onze auto's voltanken, het gas dat onze verwarmingsketels voedt, de elektriciteit die onze lichten doet branden.

“Maar dit vertelt slechts een deel van het verhaal. We moeten ook rekening houden met de energie en uitstoot die nodig zijn om de goederen, diensten en infrastructuur te produceren op de plaatsen waar we wonen – zelfs als deze uitstoot aan de andere kant van de wereld plaatsvindt.”

Uitstoot migreert

Bij de productie van bijvoorbeeld al het eten dat een stad dagelijks consumeert, of van de materialen waarmee straten worden aangelegd en huizen worden gebouwd, komen elders in de wereld broeikasgassen vrij. In Londen is deze consumptie-uitstoot bijvoorbeeld dubbel zo groot als de productie-uitstoot.

Zeer weinig steden hebben deze consumptie-uitstoot berekend. En dat is gevaarlijk, zeggen de onderzoekers.

“Dit kan een probleem worden voor stedelijke beleidsmakers als de consumptie-uitstoot gaat stijgen terwijl de productie-uitstoot daalt, en ook voor de klimaatmitigatie in meer algemene zin als de uitstoot effectief migreert naar gebieden zonder doelstellingen of capaciteit om de uitstoot de verminderen.”

Rijkere steden, meer consumptie

De onderzoekers vergeleken de productie- en consumptie-uitstoot van steden in China, Groot-Brittannië en de VS.

Steden met een rijke dienstensector hebben een lagere productie-uitstoot dan steden met een stevige industriesector. Maar als je gaat kijken naar de consumptie-uitstoot, dan zie je net het tegenovergestelde. In industriesteden liggen de lonen lager dan in dienstensteden. Lagere lonen betekent minder consumptie, dus een lagere consumptie-uitstoot.

Steden met een rijke dienstensector mogen dus wel een lage productie-uitstoot hebben, door hun hogere consumptie zorgen ze elders voor een hogere productie-uitstoot.

Voor steden volstaat het daarom niet om het autoverkeer terug te dringen en huizen beter te isoleren, het is nog belangrijker om te kijken naar wat al die stadsbewoners bijvoorbeeld eten, welke kleren ze dragen en hoe ze zich van hun afval ontdoen.