Uitstoot “superbroeikasgas” methaan amper gereguleerd

Volgens een grootschalige studie van de Queen Mary-universiteit in Londen is slechts 13 procent van de methaanuitstoot wereldwijd onderhevig aan beleid dat de uitstoot op termijn kan verminderen of binnen de perken houden. 

Kloof tussen engagement en actie

Bijna 90 procent van de huidige wereldwijde uitstoot is dus ongereguleerd, volgens de onderzoekers. De klimaatimpact van methaan is lang onderbelicht gebleven, maar in 2021 hebben meer dan honderd landen zich geëngageerd om tegen 2030 de uitstoot met 30 procent te verminderen.

Tot dusver hebben de meeste van die landen nog geen beleidsmaatregelen doorgevoerd om de uitstoot daadwerkelijk aan banden te leggen.

De auteurs van de studie stellen zich ook vragen bij de doeltreffendheid van het weinige beleid dat er wel is. In de meeste gevallen is de regelgeving namelijk gebaseerd op niet-representatieve schattingen van de methaanuitstoot, in plaats van echte metingen. 

“Het is schokkend om te zien dat de meeste methaanemissies niet worden gereguleerd, terwijl ze sterk bijdragen tot de opwarming van de aarde”, zegt Paul Balcombe, die meewerkte aan het onderzoek. “Het is inderdaad niet makkelijk om de uitstoot nauwkeurig te meten, maar onze kansen om de wereldwijde klimaatdoelstellingen te halen zijn klein als dit ongemoeid gelaten wordt”, aldus de chemisch ingenieur. 

Moeilijk te meten

Hij en zijn collega’s namen methaanbeleid wereldwijd onder de loep, in een studie die vrijdag werd gepubliceerd in het tijdschrift One Earth. Ze gingen op zoek naar regelgeving die erop gericht was om methaanuitstoot te beperken of te verminderen voor alle door de mens veroorzaakte bronnen. Landbouw, de productie van fossiele brandstoffen en de afvalverwerking zijn de belangrijkste bronnen van methaan.

Zo kunnen gaslekken als gevolg van ongelukken in de olie- en gassector in korte tijd grote hoeveelheden methaan doen vrijkomen. In de landbouwsector bestaat zowat de helft van de broeikasgasuitstoot uit methaan, dat afkomstig is van herkauwers zoals koeien en schapen. 

Hoewel deze emissies zeer moeilijk te controleren zijn, zijn satellietmetingen een veelbelovende piste. 

“Het verminderen van de methaanuitstoot wordt nog steeds gezien als een keuze in plaats van een noodzakelijke stap naast CO2-reductie om de opwarming van de aarde tegen te gaan. En met zoveel verschillende bronnen moet er meer maatschappelijke steun en politieke wil komen om te handelen”, zegt hoofdauteur van de studie Maria Olczak. 

“Het goede nieuws is dat er een enorme kans is om de opwarming op korte termijn terug te dringen als we snel handelen om de methaanuitstoot aan banden te leggen. We hebben dringend strengere regelgeving nodig voor betere metingen van methaanuitstoot en concrete acties om hem terug te dringen”, aldus haar collega Paul Balcombe.