Slachtoffers van Boko Haram kwijnen weg in Kameroen

“Het was 24 mei 2013. Mijn man was aan het slapen in zijn kamer terwijl ik met onze zes kinderen aan de andere kant van het huis zat, de jongste net een maand oud.” Aichatou Njoya krijgt de tranen in de ogen als ze deze herinnering ophaalt. Ze moet even pauzeren om verder te kunnen gaan.

Die dag drongen mannen van de radicale terreurorganisatie Boko Haram hun huis binnen en sleurden haar man uit zijn kamer. “Ze zetten hem voor onze ogen neer en hielden een machete ter hoogte van zijn nek. Drie keer vroegen ze hem of hij zich als christen wilde bekeren tot de islam. Drie keer weigerde hij. Toen werd hij voor onze ogen afgeslacht.”

In veiligheid

De weduwe hoorde de mannen praten of ze haar zouden laten leven of niet. Uiteindelijk beslisten ze om haar leven te sparen. De volgende dag vluchtte ze met haar zes kinderen naar de heuvels. Ze trokken gedurende verschillende dagen tot ze de grens met Kameroen bereikten, waar de VN-vluchtelingenorganisatie UNHCR voertuigen had klaarstaan om vluchtelingen in veiligheid naar een kamp te brengen. Het kamp waar Njoya en haar kroost werden ondergebracht was nog maar enkele dagen daarvoor opgetrokken.

Vandaag is de jonge moeder 36 jaar en woont ze nog steeds in het vluchtelingenkamp Minawao in het noorden van Kameroen. De hoop om ooit terug te keren naar haar huis wordt met de dag kleiner.

Hoge Commissaris voor de Vluchtelingen

Op 15 december bezocht de VN-Hoge Commissaris voor de Vluchtelingen Filippo Grandi het kamp, waarna hij een oproep deed aan de internationale gemeenschap voor meer humanitaire hulp voor de vluchtelingen uit Nigeria die vastzitten in Kameroen.

Kamp Minawao huisvest vandaag 60.000 Nigerianen die sinds 2011 hun thuisland zijn ontvlucht voor het aanhoudende geweld en de gerichte aanvallen van Boko Haram.

Grandi sprak met vluchtelingen, vertegenwoordigers van nationale en internationale hulporganisaties en afgevaardigden van de Kameroense regering.

Het is het derde land rond het Tsjaadmeer dat Grandi bezoekt in het kader van zijn rondreis langs de naties die slachtoffer zijn van Boko Haram. Hij heeft daarbij de bedoeling om donoren aan te moedigen om deze crisis niet te vergeten, en de betrokken landen te stimuleren om samen tot een oplossing te komen en de vluchtelingen een vreedzame terugkeer naar hun landen te kunnen geven.

“We hebben inspanningen geleverd om de hulp op te trekken, maar die is nog steeds onvoldoende”, zei Grandi. “Ik heb geluisterd naar de klachten van vrouwelijke vluchtelingen die zonder bron van inkomsten zitten. Ook daar moeten de UNHCR en haar partners een oplossing voor zoeken. We moeten hen helpen om zichzelf te kunnen helpen”, sprak hij.

Zoektocht naar een inkomen

Volgens Njoya en elke andere vluchteling die IPS in kamp Minawao kon spreken, waaronder Jallo Mohamed, Bulama Adam en Ayuba Fudama, worden de levensomstandigheden in het kamp slechter met de dag. Allen klagen ze over hun werkloosheid en de uitzichtloosheid daarvan. Zelfs als ze het kamp willen verlaten met hun vluchtelingencertificaat, worden ze tegengehouden door de Kameroense kampwachters. “Het hindert ons in onze zoektocht naar een inkomen”, zegt Njoya. 

“Toen we hier aankwamen kregen we 13 kilogram rijst per maand. Later werd dat gereduceerd tot 10 kilogram en vorige maand (november) daalde dat nog maar eens. Ook de bedeling van hout werd gerantsoeneerd. Als je naar de ziekenboeg gaat met hoofdpijn geven ze je paracetamol. Als je gaat met koorts geven ze je paracetamol en als je maagpijn hebt of nog een andere klacht, krijg je steeds dezelfde tabletten”, zegt Jallo Mohamed.

50 borelingen per week

Er worden in het kamp tot 50 geboorten per week genoteerd. “Je kan het hen niet kwalijk nemen”, zegt een kamparts die liever anoniem blijft. “De mensen hebben niet veel anders te doen dan vroeg in bed te kruipen. Ze hebben geen werk, geen televisie en geen bezigheden. Daarom swingen de geboortes hier de pan uit.”

Kameroen vangt vandaag 259.000 vluchtelingen op uit de Centraal-Afrikaanse Republiek en meer dan 73.000 vluchtelingen uit Nigeria.

Donoren die hulp bieden zijn de Verenigde Staten, Japan, de EU, Spanje, Italië, Frankrijk en Korea. Ze brachten 37 procent samen van de 98,6 miljoen dollar die nodig is om deze vluchtelingencrisis te bedwingen, volgens de berekeningen van UNHCR. De overige 62,4 miljoen dollar is nog niet gevonden.

Grandi wil daarom inzetten op het versterken van de vluchtelingen om zelf in een inkomen te voorzien. Zijn bezoek aan Kameroen valt samen met de lancering van het 2017 Regional Refugee Response Plan for the Nigeria Refugee Situation.