Satellieten identificeren visbedrijven op volle zee

De studie, die in het tijdschrift One Earth verschijnt, is de eerste die bedrijven in verband brengt met visserijactiviteiten in deze grotendeels ongereguleerde gebieden. De open zee is goed voor 60 procent van de wereldzeeën en ligt buiten de territoriale wateren, de zeestrook waar een land zelf zijn wetten kan bepalen en rechtspraak kan toepassen.

“Er heerst veel bezorgdheid over bedrijven die op open zee opereren, simpelweg omdat ze daar buiten het bereik van de wet- en regelgeving van welk land dan ook vallen”, zegt Jennifer Jacquet, universitair hoofddocent bij de afdeling Milieustudies van de New York University (NYU) en hoofdauteur van de studie. “Door deze boten nu te linken aan specifieke bedrijven, zet onze studie een eerste stap in het bevorderen van de transparantie - we weten nu veel beter wie er profiteert van visvangst in de internationale wateren.” 

Commerciële visserij

De bevindingen geven veel meer zicht op de omvang van de commerciële visserij. Eerder konden onderzoekers enkel afgaan op wat landen rapporteren over visvangst op volle zee.

Uit eerdere evaluaties van vispopulaties op volle zee blijkt dat de visserij in deze wateren heeft geleid tot een sterke afname van vele soorten waaronder tonijn, zwaardvis en marlijn. Visvangst wordt door landen gemeld, maar de bedrijven die zich op open zee wagen, profiteren van vangsten die aan weinig regels zijn onderworpen.

2500 vissersboten

Aan de hand van de gegevens van Global Fishing Watch en enkele andere openbare databases, kwam het team uit op een lijst van 1120 bedrijven die in 2018 bijna 2500 vissersboten op volle zee hadden varen.

De Koreaanse bedrijven Sajo Group en Dongwon, eigenaar van de Amerikaanse dochteronderneming Starkist, staan in de top 10 van de meest actieve bedrijven op open zee, samen met een handvol Chinese bedrijven en een Amerikaans bedrijf gevestigd in Hawaï. Ongeveer 100 bedrijven, gevestigd in onder meer de Verenigde Staten, Groot-Brittannië, China, Taiwan, Rusland, Spanje, Nederland en Zuid-Korea, waren goed voor meer dan een derde van de visserij op volle zee tijdens de bestudeerde periode.

“Deze resultaten bieden een unieke kijk op wie verantwoordelijk kan worden gehouden voor het gebruik en voor de bescherming van de wereldwijde oceaanbiodiversiteit”, zegt Jacquet.

De resultaten van het onderzoek zullen worden meegenomen naar de vierde Intergouvernementele Conferentie over Mariene Biodiversiteit van de Verenigde Naties. De bijeenkomst werd dit jaar uitgesteld en is verschoven naar 2021.