Methaan uit schaliegaswinning lekt via oude olieputten

Frakken, een proces waarbij water en chemicaliën onder grote druk in de grond gepompt worden om gas uit gesteente te winnen, is wereldwijd en met name in de VS aan een razendsnelle opmars bezig. Maar de technologie is controversieel door de gevaren voor de volksgezondheid en het milieu. Een van de problemen is het vrijkomen van methaan, een broeikasgas dat dertig maal krachtiger is dan CO2.

Uit nieuw onderzoek door de Universiteit van Vermont blijkt nu dat die uitstoot waarschijnlijk nog onderschat wordt. De wetenschappers stelden vast dat de barsten die gevormd worden bij het splijten van rotsgesteente een verbinding kunnen vormen met verlaten olie- en gasbronnen. En vaak zijn die alomtegenwoordig in de schaliegasregio's. Als de bronnen niet goed gedicht zijn, kan het methaan zich een weg banen naar de oppervlakte.

"Onze studie toont aan dat schaliegasputten niet losstaan van hun omgeving", zegt hoofdauteur James Montague, milieu-ingenieur aan de Universiteit van Vermont. "Ze vormen een onderdeel van een systeem dat ook bestaat uit verlaten olie- en gasbronnen die kunnen fungeren als pijpleiding voor methaan".

New York

De wetenschappers bestudeerden een gebied in de staat New York, waar de schaliegaswinning dit jaar werd stopgezet. De ontgonnen schalielaag bevindt zich onder een conventionele olie- en gaslaag. Na meer dan een eeuw aan boringen bleven in het gebied naar schatting 70.000 verlaten boorputten achter, waarvan er amper 30.000 gedocumenteerd zijn.

Hoewel alle schaliegasregio's verschillend zijn, hebben de meeste een vergelijkbaar profiel, stellen de onderzoekers. In het verleden is in dergelijke gebieden dus al vaak geboord naar olie en gas. Niet al die verlaten boorputten vormen een uitlaatklep voor methaan, maar dat is wel het geval als ze niet goed gedicht of beschadigd zijn, bijvoorbeeld omdat het beton om de put te dichten afbrokkelt.

De conclusies zijn belangrijk, benadrukken de onderzoekers, want door het grote aantal verlaten bronnen kan zelfs een relatief laag percentage beschadigde bronnen een aanzienlijke methaanuitstoot veroorzaken.

De studie verscheen in Proceedings of the National Academies of Science.