In India stijgt het kwik tot 60 graden: het nieuwe normaal? (OPINIE)

De temperaturen scheren hoge toppen in Zuid-Azië. In maart was het al heet, in de maand april leek het alsof het al mei was. De hittegolf is blijven gaan en zal nog aanhouden tot de moessonregens in juni. Dit soort hittegolven, die normaal om de 50 of 70 jaar voorkomen, herhalen zich nu elke vier jaar.

Als we vandaag de klimaatverandering bespreken, dan praten we vaak over een stijging van de gemiddelde temperatuur wereldwijd. Dat omvat zowel de temperaturen in de tropen als aan de polen, van winter tot zomer, van dag tot nacht.

Maar zoals alle gemiddelden is ook dit cijfer best verraderlijk. Ter vergelijking: als een klas van honderd fysicastudenten gemiddeld vijf op tien haalt, kan dat betekenen dat alle studenten ongeveer een vijf halen, of dat de helft tien heeft en de andere helft nul.

Aangezien de hele wereld opwarmt, zijn er bepaalde zones waar het kwik enorm stijgt, zoals het Arctisch gebied, en andere zones waar de temperatuur min of meer gelijk blijft.

Het klimaat tast onze lucht aan

Wat we zien bij de klimaatcrisis is dat kleine verschillen in temperaturen leiden tot een verandering in de luchtcirculatie. In Spanje zien we dat al enkele jaren heel duidelijk, aangezien periodes van koud weer zich sneller afwisselen met warme periodes.

In de geografische regio in en rond India (inclusief Pakistan) neemt de hitte doorgaans toe tussen maart en juni, wanneer de moessonregens dichterbij komen. Dit jaar stijgt de temperatuur drie graden hoger dan het gemiddelde uit de twintigste eeuw. En het is niet de eerste keer sinds 2000 dat zulke temperaturen opgemeten zijn.

De klimaatverandering versterkt de luchtcirculatie van de Sahara en de Arabische en Perzische woestijnen tot aan de valleien rond de rivieren Indus en Ganges. Daarbij inbegrepen zijn ook de droge, woestijnachtige gebieden zoals de deelstaat Rajasthan. Dit soort luchtcirculatie komt over het algemeen minder voor op de planeet. De hete lucht verplaatst zich normaal richting het noorden van het Himalayagebergte. Vandaag zien we dat de atmosferische omstandigheden die hete lucht sturen naar het zuiden van de bergketen.

De klimatologische situatie in India en Pakistan blokkeert de koude lucht in het noorden van de landen, die ontstaat doordat de het Himalayagebergte zo hoog gelegen is. Aan de andere kant versterkt het ook de moessonregens.

Hoe komen we deze crisis door?

De klimaatcrisis zal niet afremmen. Landen lijken geen enkele moeite te doen om het gebruik van fossiele brandstoffen af te bouwen. Laat mij enkele actuele voorbeelden geven. Vlak voor de kust van Marokko start binnenkort de ontginning van een onderzees gebied. En hoewel Duitsland bekend staat als “grote groene hoop”, blijkt sinds maart dat het land verslaafd is aan brandstoffen. En ook China opent voortdurend steenkoolcentrales, want de belangrijkste energiebron is in India, zonder dat het aan alternatieven of hernieuwbare energie denkt.

Als we niet veranderen, moeten we ons zien aan te passen. In Spaanse Ebrovallei zien we nu al een sterke vorst. En ook aan de kust vriest het minstens één keer per jaar. Om ons aan te passen, moeten we onze daken versterken. En ook het aantal overstromingen zal deze eeuw enorm toenemen.

Om het over een ander gevolg van de klimaatcrisis te hebben dat rechtstreeks samenhangt met de hogere temperaturen: in de bergen smelt de sneeuw. De waterreservoires in Californië zijn vanaf juni uitgeput. De landbouw is afhankelijk van sneeuw uit de Sierra Nevada, maar de hoeveelheid sneeuw vermindert jaarlijks. De hogere temperaturen veroorzaken elk jaar opnieuw hevige bosbranden.
Broodnodig: alternatieven

We weten dat de klimaatverandering onze lucht en onze atmosfeer zal blijven aantasten. Tegelijk weten we ook dat we snel een alternatief zullen moeten vinden voor Russisch gas.

We moeten ons aanpassen en alternatieven een kans geven. In Spanje al zeker, want zoveel dichtbevolkte steden liggen aan de kust, ter hoogte van de zeespiegel: van Cadiz tot Barcelona. We moeten ons wapenen tegen stortregens, plotse vorst, slechte oogsten en hittegolven.

Het is met andere woorden noodzakelijk dat we de realiteit onder ogen zien. En dat terwijl we amper tijd hebben om de alternatieven in voegen te laten treden. We moeten ons wapenen tegen de effecten van de klimaatverandering, want we hebben ze zelf gezocht en gedurende de komende eeuw zullen ze enkel maar versterken.

-

Deze opinie is oorspronkelijk verschenen bij IPS-partner The Conversation.