Hoe onze auto's er elke dag 10.000 ton tarwe doorjagen

Voor de productie van biobrandstoffen, die onder meer gebruikt worden in dieselmengsels, worden vaak gewassen als tarwe, gerst of zonnebloemolie gebruikt. Dat is al langer controversieel, omdat de die gewassen ook als voeding geschikt zouden zijn. De oorlog in Oekraïne en de druk op de voedselprijzen zet het probleem op scherp.

Volgens cijfers van milieuorganisatie T&E verwerkt Europa dagelijks zo’n 10.000 ton graan in ethanol voor auto’s. Dat komt overeen met 15 miljoen broden. 

Mocht Europa geen tarwe meer in biodiesel verwerken, zou dat meteen 20 procent compenseren van de terugval door de oorlog in Oekraïne, zegt T&E. Voor landen als Egypte, die meer dan 60 procent van hun graan uit Rusland en Oekraïne halen, zou het vrijgekomen graan een groot verschil maken. 

“Elk jaar verbranden we miljoenen tonnen graan en andere cruciale graangewassen in onze auto’s”, zegt Maik Marahrens van T&E. “Dat is onacceptabel, te midden van een wereldwijde voedselcrisis. Overheden moeten dringend stoppen met de verbranding van voedingsgewassen in auto’s, om de druk op cruciale voedingsproducten te voorkomen.”

“Immoreel”

Een groep milieuorganisaties dringt er in een open brief aan de Europese lidstaten op aan om het gebruik van voedingsgewassen in de brandstoffen onmiddellijk te stoppen. Stabilisering van de energieprijzen mag niet ten koste gaan van de voedselveiligheid of de voedselprijzen, zeggen ze. 

Nochtans is dat net waar de Europese biobrandstofsector op aandringt: de sector schuift biobrandstoffen naar voren als alternatief voor Russische olie. De brandstoffen zijn afkomstig van onder meer tarwe, maïs, gerst en zonnebloemolie. 
Zelfs al zou Europa het landbouwareaal voor biobrandstoffen verdubbelen - tot minstens 10 procent van de totale oppervlakte voor landbouwgewassen - zou dat amper 7 procent van het verlies aan olie uit Rusland kunnen compenseren, zegt T&E. Om alle olie-import te compenseren met biobrandstoffen, zou minstens twee derde van het landbouwareaal nodig zijn. 

“De sector verhoogt de lobby-inspanningen om meer gewassen als tarwe en maïs naar voren te schuiven als vervanging voor Russische olie”, zegt Marahrens. “Dat is een cynische manier om de bezorgdheid over de stijgende brandstofprijzen uit te buiten en winst boven voedselveiligheid te plaatsen. Dat is immoreel, terwijl miljoenen mensen overal ter wereld zich zelfs geen brood kunnen veroorloven.”