Digitale onderwijskloof slaat hard toe in Nepal

Het onderwijs op openbare scholen staat in Nepal niet hoog aangeschreven. Ouders die de mogelijkheid daarvoor hebben, sturen hun kinderen naar duurdere particuliere scholen. Deze onderwijsongelijkheid wordt nu versterkt door de noodzaak van afstandsonderwijs als gevolg van de covid-19-crisis.

Terwijl beter toegeruste scholen online lessen geven, is dergelijk onderwijs voor de meeste scholen en leerlingen in het land niet beschikbaar. 

Met tegenstrijdige regelgeving heeft de regering bovendien verwarring gezaaid. Ze kondigde aan dat er onderwijs gegeven zou worden via ‘alternatieve’ systemen, maar zorgde er niet voor dat leerlingen toegang hadden tot tv’s, mobiele data en laptops, en liet na onderwijzers te trainen in afstandsonderwijs.

Quarantainecentra

Zelfs in de Kathmandu Vallei hebben veel leerlingen geen computer of wifi. Op het platteland is de situatie nog slechter. Het ministerie van Onderwijs gaf scholen opdracht online lessen te verzorgen en geen schoolgeld te vragen, maar kwam niet met alternatieve voorzieningen met betrekking tot de salarissen van docenten.

Het ministerie gaf in mei een gids uit waarin radio, tv, online en offline lessen, zelfstudie en afstandsleren werden aanbevolen als lesmethoden. 

“Het grootste probleem met alternatieve lesmethoden is de digitale kloof”, zegt Shishir Khanal, medeoprichter van Teach for Nepal. “De enige manier om die kloof te dichten is terugkeren naar face-to-face-onderwijs en daarbij veiligheidsmaatregelen te nemen, of door bij leerlingen thuis les te geven en daarbij afstand te houden. Het probleem is echter dat veel scholen nu functioneren als quarantainecentra.”

Minder effectief

Uit een onderzoek naar technologie in Tulsipur in de westelijke Terai bleek onlangs dat zelfs in de stad slechts 6 procent van de leerlingen op openbare scholen thuis wifi had. In het hoger onderwijs had slechts 21 procent een radio met FM-ontvangst.

De meeste particuliere scholen gaven sinds de covid-19-uitbraak online les, maar stopten daar recentelijk mee uit protest tegen het feit dat ze geen schoolgeld mochten vragen van ouders.

Schoolhoofd Surya Prasad Ghimire zegt dat haar school, een middelbare school in Lalitpur in de Kathmandu Vallei, voor de lagere klassen lessen verzorgt via radio en tv. De hoger klassen krijgen via internet les. Slechts een kwart van de leerlingen krijgt online les. Van de rest zitten er veel vast buien de Vallei vanwege de lockdown. En armere gezinnen hebben geen laptops en wifi.

Leerlingen die niet online lessen kunnen volgen, hebben alternatieve lesmaterialen gekregen, maar dat is minder effectief. “Sommige leerlingen voelen zich minderwaardig omdat ze de internetlessen niet kunnen volgen”, zegt Ghimire. “Het is goed dat we op afstand les kunnen geven, maar voor veel leerlingen is dit geen optie.”

Bhaktapur

Voor de nieuwe overheidsrichtlijnen over alternatieve lessen, waren 33 openbare scholen in de stad Bhaktapur al begonnen met lessen op afstand via een plaatselijk tv-station. Veel van de 60 particuliere scholen gaven online lessen.

Desondanks zijn er toegangsproblemen. Tachtig procent van de leerlingen van particuliere scholen volgt online lessen, terwijl slechts 48 procent van de leerlingen van openbare scholen internettoegang heeft, zegt Hari Parsad Niraula van het onderwijsdepartement in Bhaktapur.

Stress bij ouders

De hoofdstad Kathmandu telt vijfhonderd particuliere en openbare scholen. Ishwar Man Dangol, woordvoerder van de gemeente Kathmandu, zegt dat de meeste scholen een alternatieve vorm van leren hebben geïmplementeerd. Ze gebruiken Zoom en Messenger en zenden daarnaast lessen uit via radio en tv.

“Zelfs als gezinnen apparatuur in huis hebben, is het lastig”, zegt K.B. Karmacharya, docent aan de Wagishwari Hogere Secundaire School. “Sommige gezinnen hebben maar één smartphone of laptop en er moeten drie kinderen tegelijkertijd online lessen volgen. De ouders beginnen het zat te worden.”