Datingangst: waarom mensen deze winter niet snel in een relatie durven stappen

Eenzaamheid nam toe tijdens de lockdowns. Maar toen de beperkingen op veel plekken werden versoepeld, haastten mensen zich niet bepaald naar buiten om een nieuwe date te scoren. Dit verschijnsel heeft een naam gekregen: ‘hesidating’, naar het Engelse woord voor aarzelen, to hesitate. De term staat voor een gevoel van onverschilligheid tegenover daten en twijfelen of je in deze onzekere tijden een relatie wilt aangaan, of überhaupt wilt daten.

Een aantal redenen waarom dit momenteel een trend zou zijn, is het onderzoeken waard.

Eenzaamheid

Op het eerste gezicht zou je denken dat de eenzaamheid die mensen tijdens de pandemie ervaren, hen zou kunnen motiveren om weer te gaan daten zodra de beperkingen zijn opgeheven. Maar, eenzaamheid resulteert ook in meer depressies,, wat een gevoel van angst en schroom veroorzaakt om deel te nemen aan toekomstige sociale situaties zoals daten.

De mate waarin mensen ‘aarzelen’ kan dan ook worden verklaard door de nasleep van eenzaamheid en isolement in de lockdowns. 

Dit probleem was onderwerp van een onderzoek waarin werd gekeken in hoeverre symptomen van depressie en sociale angst het gebruik van online dating beïnvloeden.

Uit de studie bleek dat mannen met hogere niveaus van sociale angst en depressie minder snel contact opnamen met vrouwen met wie ze een online ‘match’ hadden dan mannen met minder last van angst en depressie. Vrouwen vertoonden sowieso een lage kans om contact op te nemen met hun datingmatches, ongeacht de niveaus van sociale angst en depressie.

Anderen vermijden

Naast eenzaamheid leidde de dreiging van een ziekte ertoe dat mensen contact vermeden met anderen die een risico vormden om hen te besmetten. In een tijd van mogelijke infectie hebben mensen de neiging om alleen dicht bij anderen te komen als ze er zeker van zijn dat ze niet besmet zullen worden. Dit kan ook invloed hebben op de beslissing om al dan niet te gaan daten.

En toch, mensen zijn sociale wezens die intieme relaties met anderen moeten aangaan en onderhouden, onder meer om nakomelingen te produceren.

Een andere studie bekeek deze tegenstrijdige belangen: intieme relaties aangaan, en tegelijk infectie door ziekte vermijden. Daaruit bleek dat mensen die zich meer zorgen maakten over ziekte, minder geneigd waren om nieuwe mensen te ontmoeten of anderen op te zoeken. Verrassender was dat dit vermijdingsgedrag zelfs invloed had op videobellen en online sociale interacties.

Mensen met een hogere ervaren kwetsbaarheid voor ziekten zullen dus mogelijk minder snel potentiële partners ontmoeten via online datingsituaties. Dit verklaart mogelijk de huidige trend van ‘hesidating’. Omgekeerd lijken mensen die zich minder aantrekken van het risico op infectie, en die een lagere kwetsbaarheid voor ziekten ervaren, te blijven daten.

Aarzeling over daten kan ook te maken hebben met het feit dat mensen online sites niet alleen gebruiken om liefdespartners te vinden. Onderzoek toont aan dat velen de app Tinder gebruiken voor losse seks, makkelijke communicatie, zelfvalidatie (een Tinder-match wordt vaak ervaren als een maatstaf voor iemands aantrekkelijkheid) en spanning of opwinding (mannen melden dit vaker dan vrouwen). Bovendien meldt zo’n 18 procent van de mensen een onenightstand als gevolg van een Tinder-match, wat suggereert dat de app niet alleen wordt gebruikt om langetermijnrelaties te vinden.

Turborelaties

In afwachting van de lockdowns meldden veel mensen dat ze ‘turborelaties’ aangingen, waarmee een versneld samenwonen wordt bedoeld. Een gevolg hiervan is dat er wellicht minder mensen op de datingmarkt overbleven.

Ook hebben mensen het deze winter over ‘cuffing’, wat omschreven wordt als jezelf hechten aan of fysiek contact maken met iemand, specifiek en alleen voor de koude wintermaanden. Een mogelijke verklaring voor cuffing is een verhoogd testosteronniveau bij mannen tijdens de wintermaanden, waardoor ze het gezelschap van meer permanente seksuele partners zoeken. Daarnaast zijn de wintermaanden koud en donker. Het was voor onze voorouders waarschijnlijk een goede strategie om dan het gezelschap van anderen op te zoeken, zodat ze niet zouden sterven door blootstelling aan de kou, of in het donker – zonder de bescherming van anderen – ten prooi zouden vallen aan roofdieren.

Daten kan tot slot worden bemoeilijkt door overeenstemming over sociale afstand, vaccineren en het al dan niet dragen van mondkapjes. Dit alles maakt daten complexer dan voorheen en kan sommige mensen ervan weerhouden op zoek te gaan naar een nieuwe partner.

-

Deze analyse is oorspronkelijk verschenen bij IPS-partner The Conversation.