Afnemende visbestanden bedreigen voedselzekerheid in West-Afrika
Worldfish - Cambria Finegold- CC BY-NC-ND 2.0
BRUSSEL, 18 november 2024 (IPS) -
De visbestanden langs de West-Afrikaanse kust zijn in de voorbije vijftig jaar sterk afgenomen. Dat blijkt uit een combinatie van officiële gegevens en gesprekken met vissers.
Kleinschalige visserij speelt over de hele wereld een cruciale rol om mensen van voedsel en bestaansmiddelen te voorzien, en dat is nog sterker het geval in Afrika. Maar in veel Afrikaanse landen ontbreekt het aan statistische gegevens over de samenstelling en verspreiding van de visbestanden - nochtans cruciale gegevens voor een duurzaam beheer.
Nieuw onderzoek in het tijdschrift Marine Policy documenteert nu de veranderingen in de vangst van kleinschalige visserijen en toont een sterke daling aan - niet alleen in het volume, maar ook in de grootte van de gevangen exemplaren. De wetenschappers combineerden de officiële metingen en vergeleken die met info uit gesprekken met vissers in Kaapverdië.
“De monitoring van vis die aan land wordt gebracht in West-Afrikaanse landen is beperkt en onderschat de vangsten op lokaal niveau, met name van ambachtelijke visserijen”, zegt bioloog Thais Peixoto Macedo van het Instituut voor Milieuwetenschappen en Technologie. “De conclusies in Kaapverdië tonen trends die waarschijnlijk ook gelden op andere eilanden of andere West-Afrikaanse kustgebieden.”
Semi-industriële visserij
De lokale vissers zijn van mening dat met name bepaalde praktijken, zoals speervissen met duikuitrusting en semi-industriële visserij met nachtverlichting een sterke impact hebben op de visbestanden. Volgens de lokale vissers dringen de grote vissersschepen vaak beschermde gebieden binnen die zijn gereserveerd voor ambachtelijke visserij.
De meest uitgeputte soorten zijn tandbaarzen en kleinere vissen zoals makreel en grootoogmakreel. Volgens de lokale vissers heeft die achteruitgang ook gevolgen voor grotere soorten zoals de geelvintonijn.
Het onderzoek wijst ook op een fenomeen dat bekend staat als het “Shifting Baseline-syndroom”, waarbij mensen geleidelijk hun perceptie van wat gezond of natuurlijk is aanpassen aan een nieuwe realiteit. Daarbij vergeten ze eerdere omstandigheden en accepteren ze de situatie als het 'nieuwe normaal'. Zo rapporteerden jongere vissers ook kleinere vangsten en visgroottes, maar denkt een groter aantal van hen dat de visbestanden niet achteruitgaan.
18 november 2024 - 14:20
Meer nieuws
Hoor jij de lokroep van Argentinië, Noorwegen, Thailand of Portugal en laat jouw baan afstandswerken toe? In meer dan vijftig landen kan je met een Digital Nomad Visum een tijdlang wonen en werken op je droombestemming.
Portugal is overeengekomen met zijn voormalige kolonie Kaapverdië om de schuld van het land te ruilen tegen klimaatinvesteringen die de eilandengroep zelf ten goede komen.
De gezonde levensverwachting van Afrikanen is met gemiddeld tien jaar gestegen sinds het jaar 2000. De levensverwachting in Afrika als regio is daarmee de grootste stijger ter wereld.
De klimaatverandering bedreigt alle kustgebieden ter wereld, ook de West-Afrikaanse. Volgens onderzoekers van het Franse Institut de Recherche pour le Développement (IRD) zijn er drie scenario’s. Slechts één garandeert een goede afloop.
Aan de Universiteit van Berkeley is een methode ontwikkeld om vergeten olieboorputten op te sporen, die vaak een gevaar vormen voor het milieu en het klimaat. Artificiële intelligentie spit duizenden oude kaarten door op zoek naar tekenen van die bronnen, zodat ze correct gedicht kunnen worden.
Coca-Cola laat de belofte varen om tegen 2030 minstens een kwart van zijn frisdranken in herbruikbare of inwisselbare verpakkingen te verkopen. Milieugroepen spreken van een “masterclass in greenwashing”.
Meer dan 100 miljoen kinderen hebben snel hulp nodig omdat ze zich op dit moment in situaties bevinden die onleefbaar zijn zonder steun van buitenaf. “De omvang van de humanitaire noden van kinderen is historisch hoog”, zegt de topvrouw van het VN-kinderfonds.
Vervuiling met PFAS blijft in Afrika vaak onder de radar maar is er net zo urgent als in industrielanden. Dat schrijven de onderzoekers Patrick Ssebugere, Ashirafu Miiro and Oghenekaro Nelson Odume. Ze pleiten voor scherpere regelgeving, handhaving en aangepast onderzoek naar methoden om de chemicaliën te verwijderen.
Selecteer een continent
voor meer nieuws
Doorzoek ons archief
