100 miljoen jonge meisjes lopen risico op uithuwelijking

Beide organisaties maakten zich zorgen over het gebrek aan vooruitgang om kindhuwelijken te beëindigen en beslisten om samen onderzoek te doen naar de wetten die wereldwijd bestaan om kinderen te beschermen tegen een huwelijk. De resultaten tonen een weinig fraai beeld.

Zelfs in landen waar kindhuwelijken niet zijn toegestaan, trouwen elk jaar bijna acht miljoen meisjes jonger dan achttien jaar.

“Dat is niet alleen een moeilijke zaak voor de meisjes zelf, maar ook voor hun toekomstige families en voor de gezondheid van de kinderen die ze zullen krijgen”, zegt Carolyn Miles, ceo van Save The Children.

Onwetendheid en armoede

Een huwelijk heeft een enorme impact op het leven van meisjes. Jonge bruidjes stoppen in de meeste gevallen met school en lopen dus groot risico op een toekomst in onwetendheid en armoede.

Het gebrek aan onderwijs voor meisjes blijkt trouwens zowel het gevolg als de oorzaak voor veel kindhuwelijken. Wereldwijd hebben 32 miljoen meisjes tussen 3 en 12 jaar en 29 miljoen meisjes in de leeftijdsklasse van het lager secundair onderwijs geen toegang tot een school. Deze kinderen lopen het grootste risico op een vroeg huwelijk, stelt Miles. “Voor deze meisjes biedt de school de beste bescherming”, zegt ze.

Meisjes die trouwen worden vaak gedwongen om te stoppen met school, anderen voelen sociale druk en vinden het moeilijk om de draad weer op te pikken nadat ze getrouwd zijn, of het lukt hen niet om school te combineren met huishoudelijke taken.

In Tanzania worden meisjes zelfs geweigerd op school als ze eenmaal getrouwd zijn of zwanger worden.

Deze ondermijning van het basisrecht op onderwijs limiteert de kansen voor duizenden meisjes en creëert een domino-effect dat het welzijn van hele gemeenschappen kan aantasten, stelt het rapport.

Toestemming van de ouders

Volgens het rapport hebben sommige landen wel vooruitgang geboekt om kindhuwelijken te beëindigen. Mexico, Nepal en Zimbabwe hebben onder meer de minimumleeftijd om legaal te trouwen verhoogd en de toegestane uitzonderingen strenger gemaakt.

Maar in veel landen is het nog altijd toegestaan voor meisjes om te trouwen voor hun achttiende verjaardag, mits ze de toestemming hebben van de ouders of de voogd. In andere landen is de minimumleeftijd nog steeds laag.

In Bangladesh werd onlangs een wet goedgekeurd die jonge meisjes toestaat om te trouwen in “uitzonderlijke gevallen”. Het land maakte hiermee een einde aan de progressie die het al had gerealiseerd inzake het beëindigen van kindhuwelijken.

Kindhuwelijken in de Verenigde Staten

Kindhuwelijken worden meestal geassocieerd met het Zuiden, maar ook in landen zoals de Verenigde Staten komen ze voor. In alle vijftig staten van Amerika is het trouwen onder de leeftijd van achttien jaar toegestaan, omdat een minimumleeftijd ontbreekt in de wet, of omdat uitzonderingen zijn toegestaan zoals ouderlijke of gerechtelijke toestemming.

Onlangs werd in New Hampshire een wet verworpen om de huwbare leeftijd van dertien jaar naar achttien jaar te verhogen. De staat New Jersey verwierp een wetsvoorstel om een huwelijk onder de leeftijd van achttien jaar te verbieden.

De Wereldbank en zijn partner berekenden voor dit onderzoek dat vandaag bijna 100 miljoen meisjes wereldwijd niet beschermd zijn tegen een kindhuwelijk. Dat is vooral omdat veel landen in de mogelijkheid voorzien voor ouders of voogden om uitzonderingen op de wet toe te staan, als zij zich akkoord verklaren.

Trouwen ondanks verbod

De onderzoekers ontdekten dat bijna twee derde van alle kindhuwelijken plaatsvindt in landen waar de praktijk eigenlijk verboden is. Er is te weinig controle op de naleving van de huwelijkswetten, zeggen ze.

Bangladesh heeft, ondanks zijn verbod op huwelijken onder de achttien jaar, het hoogste aantal kindhuwelijken ter wereld. 65 procent van de meisjes trouwt er jonger dan achttien.

De regio West- en Centraal-Afrika heeft elk jaar 1,7 miljoen kindhuwelijken, een van de hoogste cijfers ter wereld.

Volgens Carolyn Miles toont dit alles aan dat wettelijke hervormingen alleen niet volstaan. “Het komt erop aan om lokale gebruiken te veranderen net als het geloof bij velen dat een meisje goed af is als ze jong trouwt”, zegt ze. “Ja, we hebben strengere wetten nodig, en ja we moeten erop toezien dat uitzonderingen op die wet niet zo gemakkelijk zijn, maar we moeten ook de mensen informeren en trachten om hen anders te doen denken over deze materie.”

Het rapport adviseert meer onderzoek in de meest gemarginaliseerde gemeenschappen en meer garantie op veilig, toegankelijk en betaalbaar onderwijs voor deze kwetsbare meisjes. “Het documenteren van de impact van kindhuwelijken en het implementeren van meer gendergericht beleid in de landen waar kinderen trouwen is de sleutel tot een betere toekomst voor de meisjes én voor de landen in hun geheel”, concludeert het rapport.

De Duurzame Ontwikkelingsagenda definieert kindhuwelijken als schadelijk. Een van de doelen (SDG’s) stelt dat de praktijk moet worden beëindigd tegen 2030.