Slachtoffers landroof in Cambodja trekken naar Internationaal Strafhof

De initiatiefnemers zien de zaak als een testcase die mogelijk ook gevolgen kan krijgen voor andere landen waar op grote schaal land wordt opgekocht door buitenlandse investeerders. Die praktijken leiden steeds vaker tot conflicten over landrechten met de plaatselijke bevolking.

In Cambodja zouden in de afgelopen 14 jaar 770.000 mensen – 6 procent van de bevolking – getroffen zijn door van landroof. Ontheemden zitten soms lange tijd in "hervestigingskampen", waar te weinig voedsel is en ziekten heersen.

Volgens Richard Rogers van Global Diligence LLP, een Britse organisatie die namens de Cambodjaanse slachtoffers optreedt, zijn "Cambodjaanse politici, hoge politiefunctionarissen en topmensen uit het bedrijfsleven die banden hebben met de politiek" verantwoordelijk voor misdaden tegen de bevolking, met als doel "zelfverrijking en behoud van macht tegen elke prijs."

Rogers beschuldigt de politici van moord, gedwongen volksverhuizingen, illegale opsluiting, vervolging en andere inhumane handelingen.

Overdreven

Phay Siphan, de woordvoerder van de Cambodjaanse regering, doet de zaak in een reactie in The Phnom Penh Post af als "een grap." Hij beweert dat de aantijgingen sterk overdreven zijn en politiek gemotiveerd. Volgens hem werkt de overheid op nationaal niveau aan het oplossen van 1.263 ruzies over landrechten. "Premier Hun Sen heeft publiekelijk uitgesproken dat hij wil dat er een einde komt aan problemen met landroof." Volgens Rogers behoort premier Hun Sen niet tot de aangeklaagden.

Het is nog niet duidelijk of het ICC de zaak daadwerkelijk gaat onderzoeken. De advocaat verwacht daar binnen zes maanden uitsluitsel over te krijgen. Wordt de zaak in behandeling genomen, dan volgt een vooronderzoek dat enkele jaren in beslag kan nemen, alvorens een officieel onderzoek wordt gestart.

De aanklacht bij het ICC wordt gesteund door de Internationale Federatie voor de Mensenrechten (FIDH) en Global Witness. Die laatste organisatie beweert al sinds 1995 dat de Cambodjaanse politiek en het bedrijfsleven natuurlijke hulpbronnen exploiteren "voor eigen gewin, en niet om duurzame economische groei te bereiken."

"Intussen knijpen internationale donors een oogje dicht. Zij blijven essentiele overheidsdiensten zoals infrastructuur, gezondheidszorg en onderwijs financieren", aldus Global Witness.